Wiersz o hidżabie

Więc pozwól im mówić o moim hidżabie.

Że marnuję moją młodość.

I niech będą niepohamowani w wypominaniu mi

W istocie należę do tej religii! 

Nie! Na mego Pana nigdy nie będę się przejmować!

Moje aspiracje są jak góry. 

Jaka jest zatem wartość piękna? 

Skoro jest tak łatwe do osiągnięcia.

Próbowali mnie oszukać.

Krzyczałam na nich, aby mnie zostawili.

Więc pozostanę w mojej fortecy.

Nie satysfakcjonuje mnie bezwstyd.

Nigdy nie wpłyną na moją odmowę. 

Jestem symbolem oczyszczenia. 

Tłumaczenie: V. Oszczanowska