Niebezpieczeństwa wynikające z szyizmu

Co wyróżnia islam?

Cechą wyróżniającą islam, w porównaniu do wszystkich innych religii,  jest aspekt autentyczności i rzetelności. Każdy detal islamu został dokładnie i precyzyjnie zachowany od dnia objawienia do dnia dzisiejszego.

Minęło czternaście wieków, a mimo to Święty Koran pozostał zachowany w swojej pierwotnej formie bez najmniejszych zmian. Ani jedna litera nie została zniekształcona ani zmieniona.

Fenomen tego zjawiska nie ogranicza się do samych zwojów, bowiem jest nawet zachowany w sercach małych dzieci.

Podobnie jak hadisy Muhammada (Sallallahu alayhi wa sallam - Pokój i Błogosławieństwo Allah z nim) - które w rzeczywistości są komentarzem Koranu - zostały zachowane i przekazane słownie za pomocą autentycznych łańcuchów ludzi.

Jak może być inaczej, skoro sam Allah Ta'ala wziął na siebie boski obowiązek i odpowiedzialność ochrony i zachowania szariatu islamu po kres czasów?

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿الحجر: ٩﴾

"Zaprawdę, My posłaliśmy napomnienie i My jesteśmy jego stróżami!" 15:9

Główne przyczyny wypaczenia judaizmu i chrześcijaństwa

Spośród wielu powodów zniekształcenia religii Boga przez żydów i chrześcijan, tylko na dwa główne zwraca uwagę Koran:

Po pierwsze, zniekształcili swoje księgi i boskie pisma (Torę i Ewangelie ) do tego stopnia, że nie pozostaje ani jedna narracja, która byłaby autentycznie powiązana z ich Prorokami: Hazrat Mojżesza (alayhi wa sallam) i Hazrat Isa [Jezusa] (alayhi wa sallam). 

Po drugie, przyjęli ścieżkę ekstremizmu w swoim din [religii]. W przypadku żydów lekceważyli swoich Proroków i pobożnych ludzi. Okazywali wobec nich nienawiść do tego stopnia, że rzucali w nich obelgami i dręczyli fizycznie, a nawet ich zabijali. 

W przypadku chrześcijan wychwalali i wychwalają Nabi (proroka) Isę - Jezusa (Alayhis Salaam) ponad granice, aż w końcu wynieśli go do pozycji bóstwa.

Ich błędne praktykowanie spowodowane było wypaczeniem boskiej religii i ekstremizmem ( oddawaniu skrajną miłością proroków, a nie samego Boga i nadmiernym sianiem nienawiści wobec ludzi praktykujących poprawnie).

Szyizm pod mikroskopem

Dogłębna analiza szyizmu uświadomiła nam, że jest to nic innego, jak połączenie judaizmu z wypaczonym chrześcijaństwem.

Uczeni szyitów podjeli skoordynowany wysiłek w celu sfabrykowania narracji i zniekształcenia prawdziwych faktów islamu oraz przypisania ich Muhammadowi ( Sallallahu Alayhi Wasallam ) - to element wypaczenia; 

Elementy miłości i nienawiści uwidaczniają się w prawie każdej gałęzi szyizmu. Swoją innowacyjną religię ograniczyli do skrajnego okazywania miłości i wywyższania niektórych wybitnych osobistości z Ahle Bayt (rodzina proroka), promując bezkresną nienawiść do Muhammada ( Sallallahu Alayhi Wasallam ) i Sahaby (Towarzyszy).

Różnice między islamem i szyizmem

Islam ze wszystkimi filarami opiera się na solidnym fundamencie wiary i prawidłowych przekonań. 

Sama praktyka oparta o modlitwę , zakaat, post, hadżdż itd., bez prawdziwej wiary w sercu, i tak zrobi z człowieka kafira (niewierzącego) i wyprowadzi go z islamu.

Ktoś może starać się być oddanym wyznawcą i mieć góry dobrych uczynków na swoim koncie, jednak z powodu braku właściwych przekonań wszystkie te hasanaty okażą się bezwartościowe w dniu Qiyaamah (Zmartwychwstania). 

Dlatego zgłębianie religii szyizmu prowadzi do zaburzenia głównych dogmatów islamu i odtrącenia fundamentalnych wierzeń, na których opiera się prawdziwe zbawienie. 

W odniesieniu do tego, Allah Ta'ala wyjaśnił w Świętym Koranie:


مَثَلُ الَّذينَ كَفَروا بِرَبِّهِم أَعمـلُهُم كَرَمادٍ اشتَدَّت بِهِ الرّيحُ فى يَومٍ عاصِفٍ لا يَقدِرونَ مِمّا كَسَبوا عَلى شَىءٍ ذلِكَ هُوَ الضَّلـلُ البَعيدُ ﴿ابراهيم: ١٨﴾


Czyny tych, którzy nie uwierzyli w swojego Pana, podobne są do popiołu, nad którym wzmógł się wiatr w burzliwy dzień. Oni nie będą mieli władzy nad niczym, co zyskali. To jest zabłądzenie dalekie!

14:18

W innym wersecie Koranu Allah Ta'ala mówi:

قُل هَل نُنَبِّئُكُم بِالأَخسَرينَ أَعمـلًا ﴿١٠٣﴾ الَّذينَ ضَلَّ سَعيُهُم فِى الحَيوةِ الدُّنيا وَهُم يَحسَبونَ أَنَّهُم يُحسِنونَ صُنعًا ﴿١٠٤﴾ أُولـئِكَ الَّذينَ كَفَروا بِـٔايـتِ رَبِّهِم وَلِقائِهِ فَحَبِطَت أَعمـلُهُم فَلا نُقيمُ لَهُم يَومَ القِيـمَةِ وَزنًا ﴿١٠٥﴾ ذلِكَ جَزاؤُهُم جَهَنَّمُ بِما كَفَروا وَاتَّخَذوا ءايـتى وَرُسُلى هُزُوًا ﴿الكهف: 106 – ١٠٣﴾

Powiedz: "Czyż ja mam wam obwieścić o tych, którzy ponieśli największą stratę przez swoje czyny?

o tych, których wysiłek zagubił się w życiu tego świata, gdy tymczasem sądzili, iż czynią dobrze?"

To są ci, którzy nie wierzą w znaki swego Pana i w Jego spotkanie. Czyny ich są daremne i My, w Dniu Zmartwychwstania, nie nadamy im żadnej wagi.

To ich zapłata - Gehenna, za to, iż nie wierzyli, za to, iż wzięli sobie za przedmiot szyderstwa Nasze znaki i Naszych posłańców.

18: 103-106

Poniżej znajduje się studium porównawcze wierzeń islamu w zestawieniu z wierzeniami szyizmu.

Wierzenia szyitów dotyczące Sahaby ( Towarzyszy )

1. Mułła Muhammed bin Yaqoob Kulaini, uważany za jednego z najwybitniejszych szyickich uczonych i interpretator hadisów, stwierdza:

وان الشيخين فارقا الدنيا ولم يتوبا ولم يتذكرا ما صنعا بامير المؤمنين عليه السلام فعليهما لعنة الله والملائكة والناس اجمعين (فروع كافي كتاب الروضة ص115)

„Abu Bakr i Umar nie pokutowali przed rozstaniem się ze światem. W rzeczywistości nawet nie wspomnieli o tym, co zrobili Ali. Niech więc przeklnie ich Bóg, Jego aniołowie i cała ludzkość. ”[1]

2. Mułła Baqir pisze:

واعتقاد ما در برات آنست کہ بیزاری جوئند ازبت ہائے چہار گانہ یعنی ابو بکر وعمر وعثمان ومعاویہ وزنان چہار گانہ یعنی عائشہ وحفصہ وہند وام الحکم واز جمیع اشیاع واتباع ایشاں وآنک ایشاں بدترین خلق خدا یند وآنک تمام نمے شود اقرار بخدا و رسول وائمہ مگر بہ بیزاری ازدشمنان ایشاں (حق الیقین ج۲ ص۵۱۹)

„Jeśli chodzi o doktrynę Tabarri [2], uważamy, że powinniśmy dążyć do odłączenia się od czterech idoli, a mianowicie Abu Bakr, Umar, Uthmaan i Mu’awiyah; i od czterech kobiet, mianowicie Ayesha, Hafsa, Hind i Ummul Hakam, wraz ze wszystkimi ich zwolennikami i wyznawcami. Oni są najgorszym dziełem Allaha. Nie można uwierzyć w Allaha, Jego Posłańca i imamów bez oddzielenia się od ich wrogów. ”[3]

3. Pierwszym, który złożył przysięgę wierności na ręce Abu Bakr, był Iblees (Kitaabul Raudah str. 159/160)

4. Mułła Baqir dalej pisze:

„Po każdej modlitwie należy powiedzieć: O Allah! Przeklnij Abu Bakr, Umar, Uthmaan, Mu’awiyah, Ayesha, Hafsa, Hind and Ummul Hakam. ”[4]

5. Mułła Baqir Majlisi jest renomowaną personą w kręgach szyickich; za każdym razem gdy wspomina imię Sayyidina Umar (Radiyallahu Anhu) w swoich książkach dopisuje: "Oby Umar był przeklęty."

6. Szyici wierzą, że najbardziej pomyślnym dniem w roku jest dzień, w którym Sayyidina Umar (Radiyallahu Anhu) został zamordowany przez czciciela ognia Abu Lu'lu. (Nahjul Balaagha)

7. Wierzą, że miłosierdzie Allaha Ta'ala spływa na mordercę Hazrat Umara (Radiyallahu Anhu).

8. Dzień, w którym Sayyidina Umar (Radiyallahu Anhu) został zabity, jest tak wielką okazją do radości, że Allah Ta'ala pozwolił bezkarnie grzeszyć przez trzy kolejne dni. Oznacza to, że każdego roku w rocznicę zabójstwa Sayyidina Umar (Radiyallahu Anhu) przez trzy dni szyici mogą cudzołożyć, spożywać alkohol, kraść i popełniać wszelkiego rodzaju grzechy i zbrodnie z pełną przyjemnością, ponieważ grzechy nie są rejestrowane w ciągu tych trzech dni. (Nahjul Balaagha)

9. Abu Moosa al-Ashari i Amr ibn al-Aas sprzedali swoje dusze diabłu. (Nahjul Balaagha)

10. Khomeini powiedział: „Kiedy ustanowimy naszą władzę nad Mekką i Medyną i wkroczę tam jako zdobywca, pierwszą rzeczą, jaką zrobię, będzie wykopanie dwóch bożków, Abu Bakra i Umara, leżących obok grobu Proroka”. (Chomeini i Islam str.8)

11. Każde morderstwo popełnione w islamie, wszelkie nielegalne bogactwa zdobyte przez kogokolwiek, a także jakiekolwiek cudzołóstwo popełnione do czasu pojawienia się naszego imama - grzech tego wszystkiego spoczywa na szyjach Abu Bakr (Radiyallahu Anhu) i Umara (Radiyallahu Anhu). (Rijal Kashi, str. 135)

12. Khomeni pisze o Abu Bakr i Umar (Radiyallahu Anhuma): `` Ci ludzie, którzy w swej chciwości rządzenia przyłączyli się do din (religii) Proroka (Sallallahu Alayhi Wasallam) i utworzyli własne kliki, nie mogli powstrzymać się od swoich działań wzroując się na radach Koranu. Za wszelką cenę musieli urzeczywistnić swoje cele. (Kashful Asraar: 114)

A także napisał: „Ci, którzy nie mieli żadnego związku z Koranem i islamem, pragnęli ziemskich przywilejów i władzy. Uczynili z Koranu narzędzie do promowania swojej agendy. ”(Kashful Asraar: 114)

13. Khomeni pisze o Uthmaanie (Radiyallahu Anhu):

ما خدائے را پرستش مے کنیم ومے شناسیم کہ کارہائش براساس خرد پائیدار وبخلاف گفتہ ہائے عقل ہیچ کارے نہ کند نہ آں خدائے کہ بنائے مرتفع از خدا پرستی وعدالت ودینداری بنا کند وخود بخرابی آں بکوشد ویزید ومعاویہ وعثمان وازیں قبیل چپاولچی ہائے دیگر را بمردم امارت دہد (کشف الاسرار ص107)

„Czcimy i uznajemy tylko tego Boga, którego działania oparte są na konkretnym racjonalizmie i Tego który nie rządzi w sprzeczności z tym racjonalizmem. Nie czcimy boga, który tworzy budynek dla oddawania czci Bogu i sprawiedliwości, a następnie stara się zniszczyć ten sam budynek, dając władzę draniom takim jak Yazid, Mu'awiyah i Uthman. " [5]

14. Mułła Muhammed bin Yaqoob Kulaini, najwybitniejszy szyicki znawca hadisów, cytuje Imama Baqir, który powiedział:

كان الناس أهل ردة بعد النبي صلى الله عليه وسلم الا ثلاثة (فقلت ومن الثلاثة فقال) المقدار بن الاسود وابو ذر الغفاري وسلمان الفارسي رحمة الله عليهم وبركاته

„Ludzie stali się apostatami po śmierci proroka Sallallahu Alayhi Wasallama, z wyjątkiem trzech osób: Miqdad ibn Aswad, Abu Dharr Ghifari i Salmaan Farsi.”

Przekonania muzułmanów dotyczące Towarzyszy

W każdej epoce historii ludzkości Allah Ta'ala wysyłał dwa źródła wskazówek dla reformacji ludzkości. Pierwszym źródłem było Objawienie Allaha Ta’ala (tj. świętych ksiąg i pism świętych), a drugim byli wysłannicy Allaha Ta’ala (Ambiya - Prorocy).

Prorocy (AS) zostali zesłani, aby zademonstrować ludziom prawidłowe stosowanie praw szariatu poprzez swój poprawny przykład.

Allaha Ta'ala wybierał zawsze towarzyszy spośród Ummy każdego Nabi (Proroka) , aby wesprzeć ich w wypełnieniu misji Nubuwwat (Proroctwa). Spośród ummy Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam), ci, którzy zostali wybrani przez Allaha Ta'ala, to nikt inny jak znakomici Towarzysze Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam).

Podkreślił to sam Muhammad (Sallallahu Alayhi Wasallam), jak podano w następującym hadisie:

عن عويم بن ساعدة رضي الله عنه أن النبي صلى الله عليه وسلم قال : إن الله اختارني واختار لي أصحابا (مجمع الزوائد 9/738)

Hadhrat Uwaimir bin Saaidah (Radiyallahu Anhu) przekazał że Muhammad (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział: „Allah Ta'ala wybrał mnie na ostatniego posłańca i wybrał dla mnie moich Towarzyszy (jako moich zwolenników)”.

W hadisach Mubaarak podano, że Allah Ta'ala spojrzał w głąb serc ludzi. Odkrył, że serce Muhammada (Sallallahu Alaihi Wasallam) jest najlepszym z serc. Dlatego wybrał go na Swojego Wysłannika i osobę godną przekazania przesłania. Następnie Allah Ta’ala spojrzał na serca reszty ludzi po wybraniu Muhammada (Sallallahu Alaihi Wasallam). Uznał, że serca towarzyszy (Sahaby) Muhammada (Sallallahu Alaihi Wasallam) są najlepszymi sercami (ze wszystkich ludzi, zaraz po Ambiya - Prorokach). Dlatego też wybrał ich na zwolenników Nabi (Proroka)Muhammada, którzy będą walczyć z kuffaarami na drodze Jego din (religii). " [6]

Ich poświęcenie i miłość do Proroka (Sallallahu Alayhi Wasallam) 

Sahaba nie szczędzili wysiłków, by wspierać Proroka (Sallallahu Alayhi Wasallam) w wypełnianiu jego misji i niestrudzenie dążyli do ustanowienia struktury islamu. Zachowali Koran, Sunnę i każdy najdrobniejszy szczegół życia Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam)  i przekazali go Ummie (Społeczności muzułmańskiej). 

Po śmierci Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam) podróżowali daleko i szeroko, propagując religię islamu  i sunnę (tradycję) Proroka (Sallallahu Alayhi Wasallam), docierając do czterech zakątków świata. Uległość i posłuszeństwo, które okazali wobec rozkazów Allaha i Jego Wysłannika (Sallallahu Alayhi Wasallam) nie miały sobie równych.

Kiedy Urwah bin Mas'ood przybył jako wysłannik Kurajszów (przed objęciem islamu), był świadkiem poważania i szacunku, jakie Towarzysze okazywali Rasulullahowi (Prorokowi) (Sallallahu Alayhi Wasallam).

Był tym wielce zdumiony i po powrocie do Kurajszów przedstawił następujący raport: „Byłem obecny na dworach wielkich królów i monarchów jako poseł. Spotkałem cesarzy Persji, Rzymu i Abisynii. Nigdzie nie byłem świadkiem, jak poddani jakiegokolwiek króla lub przywódcy okazują mu taki szacunek, jaki widziałem wśród towarzyszy Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam) względem niego. Kiedy pluje, nie pozwalają, by jego błogosławiona ślina spadła na ziemię. Natychmiast zbierają ją i namaszczają nią swoje twarze i ciała. Kiedy wydaje rozkaz, każdy z nich spieszy się z jego wykonaniem. Kiedy robi łudu, ścigają się i rywalizują między sobą, aby zdobyć część zużytej wody, która spada z jego kończyn, w taki sposób, że obserwator pomyślałby, że będą walczyć o wodę. Kiedy mówi, wszyscy milczą i uważnie słuchają tego, co mówi. Żaden z nich nie podnosi oczu i nie patrzy mu w twarz z szacunku ”. [7]

Ze względu na prawdziwą miłość, jaką posiadali względem Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam) i niezachwianą lojalność, jaką okazywali wobec jego poleceń, stali się największymi z tej ummy i najbardziej ukochanymi w oczach Allaha Ta'ala. 

Allah Ta’ala oznajmił w Świętym Koranie:

رَضِىَ اللَّـهُ عَنهُم وَرَضوا عَنهُ ﴿التوبة: ١٠٠﴾

Allah Ta’ala jest z nich zadowolony, a oni są zadowoleni z Allah Ta’ala.

Allah Ta'ala wychwalający Towarzyszy w Koranie

Podczas bitwy o Badr

وَلَقَد نَصَرَكُمُ اللَّـهُ بِبَدرٍ وَأَنتُم أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّكُم تَشكُرونَ ﴿١٢٣﴾ إِذ تَقولُ لِلمُؤمِنينَ أَلَن يَكفِيَكُم أَن يُمِدَّكُم رَبُّكُم بِثَلـٰثَةِ ءالـٰفٍ مِنَ المَلـٰئِكَةِ مُنزَلينَ ﴿١٢٤﴾ بَلىٰ ۚ إِن تَصبِروا وَتَتَّقوا وَيَأتوكُم مِن فَورِهِم هـٰذا يُمدِدكُم رَبُّكُم بِخَمسَةِ ءالـٰفٍ مِنَ المَلـٰئِكَةِ مُسَوِّمينَ ﴿١٢٥﴾ وَما جَعَلَهُ اللَّـهُ إِلّا بُشرىٰ لَكُم وَلِتَطمَئِنَّ قُلوبُكُم بِهِ ۗ وَمَا النَّصرُ إِلّا مِن عِندِ اللَّـهِ العَزيزِ الحَكيمِ ﴿ آل عمرآن: ١٢٦﴾


Z pewnością Allah Ta'ala w boski sposób pomógł wam (O Towarzysze) w Badr, kiedy byliście małą armią; bójcie się więc Boga! abyście byli wdzięczni. Pamiętasz czas, kiedy (O Muhammadzie Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedziałeś do wierzących (Towarzyszy): „Czy nie wystarczy wam, że Allah Ta'ala zsyła trzy tysiące aniołów, aby pomóc wam w bitwie?” Z pewnością, jeśli pozostaniecie mocni i przyjmiecie takła, nawet gdyby wróg rzucił się na was, wasz Pan pomoże wam z (kolejnymi) pięcioma tysiącami aniołów. Allah uczynił to przesłaniem nadziei dla was i zapewnieniem, że wasze serca będą spokojne. Nie ma pomocy od nikogo, z wyjątkiem Allaha Wywyższonego, Mądrego.

Bitwa pod Uhud

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا فى سَبيلِ اللَّـهِ أَموٰتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ ﴿١٦٩﴾ فَرِحينَ بِما ءاتىٰهُمُ اللَّـهُ مِن فَضلِهِ وَيَستَبشِرونَ بِالَّذينَ لَم يَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم أَلّا خَوفٌ عَلَيهِم وَلا هُم يَحزَنونَ ﴿١٧٠﴾ يَستَبشِرونَ بِنِعمَةٍ مِنَ اللَّـهِ وَفَضلٍ وَأَنَّ اللَّـهَ لا يُضيعُ أَجرَ المُؤمِنينَ ﴿١٧١﴾ الَّذينَ استَجابوا لِلَّـهِ وَالرَّسولِ مِن بَعدِ ما أَصابَهُمُ القَرحُ ۚ لِلَّذينَ أَحسَنوا مِنهُم وَاتَّقَوا أَجرٌ عَظيمٌ ﴿ آل عمرآن: ١٧٢﴾

I nigdy nie myśl, że ci, którzy zostali zabici na ścieżce Allaha Ta'ala (z Towarzyszami w Uhud), nie żyją. Oni żyją i otrzymują zaopatrzenie od swojego Pana. Radują się (w życiu ostatecznym) tym, co Allah Ta'ala obdarzył ich Swoją łaską, i otrzymują radosną wieść o tych (którzy mają zostać zamęczeni) po tych, którzy jeszcze do nich nie dołączyli - że nie będzie strachu w życiu ostatecznym i nie będą się smucić. Otrzymują radosne wieści o dobrodziejstwach Allaha Ta'ala i nagrodach, a Allah Ta'ala nie pozwala na utratę nagrody dla wierzących. Ci Sahaba, którzy odpowiedzieli Allahowi i Wysłannikowi, po tym jak doświadczyli krzywdy (w bitwie pod Uhud), dla tych spośród nich, którzy czynili dobro i byli bogobojni, jest przeznaczona wielka nagroda.

Przysięga pod Hudaibiyah

لَقَد رَضِىَ اللَّـهُ عَنِ المُؤمِنينَ إِذ يُبايِعونَكَ تَحتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما فى قُلوبِهِم فَأَنزَلَ السَّكينَةَ عَلَيهِم وَأَثـٰبَهُم فَتحًا قَريبًا ﴿الفتح: ١٨﴾


Spodobali się Bogu wierni, kiedy złożyli tobie przysięgę na wierność pod drzewem. On poznał, co było w ich sercach, i zesłał na nich spokój bezpieczeństwa, i dał im w nagrodę bliskie zwycięstwo (48:18 )


Oprócz bitwy pod Badr, Uhud i przysięgi pod Hudaibiyah, Allah Ta'ala wychwalał Towarzyszy w wielu innych miejscach Koranu. Allah Ta'ala pokazuje Ummie odwagę, jaką Towarzysze okazali w bitwie pod Ahzaab, wyprawie Tabouk, hidżrah, którą wykonali w Medynie oraz trudności i prześladowania, jakie znosili z rąk kuffaarów (niewiernych) dla sprawy din (religii islamu). Ze względu na ich poświęcenie dla din (religii), Allah Ta'ala pobłogosławił ich Swoim wiecznym zadowoleniem . Nie ma nikogo innego w Świętym Koranie kto otrzymałby takie wyróżnienie. Każdy inny naród, który przyjdzie na ten świat przed Qiyaamah (Zmartwychstaniem) , nie otrzyma gwarancji zadowolenia Allaha Ta'ala, jaką otrzymali Sahaaba (Towarzysze) ; sukces następnych pokoleń zależy od tego, czy kroczą ścieżką Towarzyszy.

Allah Ta'ala mówi:

وَالسّـٰبِقونَ الأَوَّلونَ مِنَ المُهـٰجِرينَ وَالأَنصارِ وَالَّذينَ اتَّبَعوهُم بِإِحسـٰنٍ رَضِىَ اللَّـهُ عَنهُم وَرَضوا عَنهُ وَأَعَدَّ لَهُم جَنّـٰتٍ تَجرى تَحتَهَا الأَنهـٰرُ خـٰلِدينَ فيها أَبَدًا ۚ ذٰلِكَ الفَوزُ العَظيمُ ﴿التوبة: ١٠٠﴾

A z tych, którzy przybyli pierwsi spośród muhadżirów i ansarów, i z tych, którzy poszli za nimi w czynieniu dobra - Bóg jest zadowolony i oni są zadowoleni z Niego. On przygotował dla nich Ogrody, gdzie w dole płyną strumyki; oni tam będą przebywać na wieki. To jest osiągnięcie ogromne!

Koran 9:100

Kryteria zbawienia i sukcesu

Koran i hadisy są pełne pochwał Sahaaby. W Koranie Allah Ta’ala wychwalał ich do tego stopnia, że Allah Ta’ala uczynił z nich kryterium sukcesu. Allah Ta’ala mówi:


فَإِن ءامَنوا بِمِثلِ ما ءامَنتُم بِهِ فَقَدِ اهتَدَوا ﴿البقرة: ١٣٧﴾

Więc jeśli oni (ludzie) wierzą tak, jak wierzyliście wy (O Towarzysze), to rzeczywiście są na właściwej ścieżce.

Nabi (Prorok) (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział:

عن عبد الله بن عمرو قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم ليأتين على أمتي ما أتى على بني إسرائيل حذو النعل بالنعل حتى إن كان منهم من أتى أمه علانية لكان في أمتي من يصنع ذلك وإن بني إسرائيل تفرقت على ثنتين وسبعين ملة وتفترق أمتي على ثلاث وسبعين ملة كلهم في النار إلا ملة واحدة قالوا ومن هي يا رسول الله قال ما أنا عليه وأصحابي (ترمذي 2/93)

Abdullah bin Amr (Radiyallahu Anhu) przekazał, że Muhammad (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział: „Moja ummah będzie miała podobne doświadczenia, jakie działy się wśród Bani Israeel (Dzieci Izraela); niczym para butów, jedna noga identyczna z drugą, do tego stopnia, że gdy wśród Bani Israeel ( Dzieci Izraela) doszło do sytuacji, w której ktoś otwarcie popełnił kazirodztwo z matką, to i w mojej ummie znajdzie się ktoś, kto dopuści się takiego przestępstwa. Bani Israeel (Dzieci Izraela) podzielili się na siedemdziesiąt dwie sekty, a moja ummah na siedemdziesiąt trzy sekty. Każda z nich będzie przeznaczony dla Jahannam (Piekła) , z wyjątkiem jednej. " Towarzysze (Radiyallahu Anhum) zapytali: „Która grupa zostanie uratowana przed ogniem Jahannam (Piekła) ?” Nabi (Sallallahu Alayhi Wasallam) odpowiedział: „Ci, którzy kroczą po mojej drodze i drodze moich Towarzyszy (Radiyallahu Anhum)”.

عن العرباض بن سارية قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم عَلَيْكُم بِسنتي وَسنة الْخُلَفَاء الرَّاشِدين من بعدِي (ترمذي #2676)

Hadhrat Irbaad bin Saariyah (Radiyallahu Anhu) przekazał, że Muhammad (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział: „Trzymajcie się mocno mojej drogi i drogi właściwie podążającego Khulafa , który przyjdzie po mnie (Hazrat Abu Bakr Siddeeq, Hazrat Umar, Hazrat Usmaan i Hazrat Ali (Radiyallahu Anhum)). ”

قال رسولُ الله – صلى الله عليه وسلم- : أصحابي كالنجومِ ، فبأيِّهِم اقتديتم اهتديتم

Moi Towarzysze są jak gwiazdy przewodnie, niezależnie od tego, za którą z nich podążycie, będziecie słusznie prowadzeni.

عن حذيفة قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : اقتدوا باللذين من بعدي أبي بكر و عمر (ترمذي #3662)

Nabi (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział: Po mojej śmierci podążajcie za Hazrat Abu Bakr i Hazrat Umar (Radiyallahu Anhu).

عن عائشة رضي الله عنها قالت : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : لا ينبغي لقوم فيهم أبو بكر أن يؤمهم غيره. الترمذي 2/208

Hadhrat Aisha (Radhiallahu Anha) przekazała, że Muhammad (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: „Na zgromadzeniu, na którym obecny jest Hadhrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu), nie wypada nikomu innemu poza nim, by prowadził ich w modlitwie.

Z wyżej wymienionego wersetu Koranu i hadisów Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam) możemy wywnioskować, że umma, która nie będzie mocno trzymać się dróg Muhammada i Sahaby oraz nie będzie naśladować ich we wszystkich aspektach życia,  nigdy nie osiągnie zbawienia i sukcesu.

Sahaba wspiera din (religię) w czasach fitny (zbłądzenie, poddanie się pokusom Szatana)

Nawet po odejściu Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam), sahaba pozostali niezłomni chroniąc i stojąc na straży din islamu. W czasach Hadhrat Abu Bakr (Radiyallahu Anhu) w ummie wybuchła fitna irtidaad (apostazja). W tym kluczowym momencie Allah Ta'ala bosko pomógł Hadhrat Abu Bakr (Radiyallahu Anhu) i towarzyszom w walce z siłami kufr (niewiary) i zachowaniu szariatu islamu.

Słowa do Hadhrat Abu Bakr Siddeeqa (Radiyallahu Anhu) rozbrzmiewają głośno nie tylko w uszach, ale w sercach wierzących do dziś:

أينقص الدين و أنا حي

Czy jakakolwiek słabość wkradnie się do din (religii), kiedy ja ( Abu Bakr) żyję?"


W erze Hadhrat Umar (Radiyallahu Anhu) rzymscy i perscy cesarze, Kisra i Qaisar, zmobilizowali swoje pozornie niezachwialne armie złożone z kilkuset tysięcy przeciwko islamowi. W tym krytycznym momencie, gdy islam był atakowany, Allah Ta'ala bosko wspierał Hadhrat Umara (Radiyallahu Anhu) i sahabę, aby zachować din islamu.

W okresie Hadhrat Uthmaan (Radiyallahu Anhu), kiedy fitna rozprzestrzeniła się wśród muzułmanów w Armenii i Azerbejdżanie w odniesieniu do Koranu, Hadhrat Uthmaan (Radiyallahu Anhu) zebrał Towarzyszy i dokonał transkrypcji Koranu zgodnie z dialektem Quraish (oryginalny dialekt, w którym Koran został objawiony Muhammadowi (Sallalalhu Alayhi Wasallam). Allah Ta'ala pomagał Hadhratowi Uthmanowi (Radiyallahu Anhu) i Towarzyszom, aby zachować Koran.

Podczas Khilaafat Hadhrat Ali (Radiyallahu Anhu), kiedy wynaturzona sekta, Khawaarij, odłączyła się od Towarzyszów (Radiyallahu Anhum) i reszty ummy i zaczęła reinterpretować religię i Koran, Allah Ta'ala bosko upoważnił Hadhrat Alego (Radiyallahu Anhu) i Towarzyszy przeciwko nim. Stąd wojny i bitwy były toczone przez Towarzyszy w obronie islamu, a tym samym fitna została wykorzeniona i zniszczona.

W istocie, ilekroć fitna pojawiła się w okresie prawowiernych kalifów i Towarzyszy, a islam był atakowany lub jakikolwiek aspekt szariatu był na celowniku, Allah Ta'ala pomagał Towarzyszom stanąć w obronie Islamu. Byli gotowi poświęcić swoje bogactwo i majątek, a także oddać życie za ochronę i zachowanie din islamu.

Pozycja Hazrat Abu Bakr Siddeeq (Radiyallahu Anhu) w din ( religii)

Umiłowany przez Muhammada
 (Sallallahu Alaihi Wasallam)

عن أنس رضي الله عنه قال قيل يا رسول الله أي الناس أحب إليك ؟ قال عائشة قيل ومن الرجال ؟ قال أبوها (مشكوة المصابيح ص555)

Hazrat Anas (Radhiallahu Anhu) mówi, że Muhammad (Sallallahu Alaihi Wasallam) został kiedyś zapytany o to, która osoba jest mu najbardziej ukochana. Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) odpowiedział: „Hazrat Aaisha (Radhiallahu Anha)”. Następnie osoba zapytała, kto jest najbardziej umiłowany spośród mężczyzn. Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) odpowiedział: „Jej ojciec (tj. Hazrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu))”.

Następca Muhammada

(Sallallahu Alaihi Wasallam)

عن جبير بن مطعم رضي الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه و سلم أتته امرأة فكلمته في شيء وأمرها بأمر فقالت أرأيت يا رسول الله إن لم أجدك ؟ قال فإن لم تجديني فأت أبا بكر (مشكوة المصابيح ص555)

Hazrat Jubair bin Mut'im (Radhiallahu Anhu) przekazał, że pewna kobieta przyjechała kiedyś do Muhammada (Sallallahu Alaihi Wasallam) i skonsultowała się z Prorokiem (Salallahu Alaihi Wasallam) w pewnej sprawie. Muhammad (Sallallahu Alaihi Wasallam) doradzał i udzielał jej rad. (Przed wyjazdem) zapytała Proroka (Sallallahu Alaihi Wasallam): „O Wysłanniku
 (Sallallahu Alaihi Wasallam), co jeśli w przyszłości będę musiała przyjechać do Medyny po wskazówki i nie znajdę cię obecnego?” (tj. jeśli już umrzesz, to do kogo mam się zwrócić po wskazówki?) Wysłannik (Sallallahu Alaihi Wasallam) odpowiedział: „Jeśli nie znajdziesz mnie obecnego, udaj się do Hazrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu)”.

Poświęcenie Hazrat Abu Bakr Siddeeqa (Radhiallahu Anhu) dla Muhammada
(Sallallahu Alaihi Wasallam)

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم ( ما نفعني مال قط ما نفعني مال أبو بكر ) قال فبكى أبو بكر وقال يا رسول الله هل أنا ومالي إلا لك يا رسول الله (ابن ماجة ص10)

Hazrat Abu Hurayrah (Radhiallahu Anhu) donosi, że Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: Żadne bogactwo nie przyniosło mi takiej korzyści, jak bogactwo (duchowe) Hazrat Abu Bakr Siddeeqa (Radhiallahu Anhu). Słysząc to, Hazrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu) płakał głośno i powiedział: „O Wysłanniku (Sallallahu Alaihi Wasallam), z pewnością całe moje życie i bogactwo należą do ciebie”.

Pierwszy ummati (wyznawca spośród ummy Muhammada) , który wszedł do raju

وعن أبي هريرة رضي الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم أتاني جبريل فأخذ بيدي فأراني باب الجنة الذي يدخل منه أمتي ” فقال أبو بكر : يا رسول الله وددت أني كنت معك حتى أنظر إليه . فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم : أما أنك يا أبا بكر أول من يدخل الجنة من أمتي . رواه أبو داود (مشكوة المصابيح ص556 )

Hadhrat Abu Hurayrah (Radhiallahu Anhu) donosi, że Muhammad
 Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział kiedyś: „Hadhrat Gabriel (Alaihis Salaam) pojawił się przede mną i wziął mnie za rękę i pokazał drzwi Raju, którymi wejdzie moja umma. Hadhrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu) odpowiedział: „O Wysłanniku (Sallallahu Alaihi Wasallam), jak bardzo chciałbym być z tobą w czasie, gdy Hadhrat Gabriel (Alaihis Salaam) pokazał ci wrota raju. Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) odpowiedział: „O Abu Bakr, jeśli chodzi o ciebie, będziesz pierwszym z moich wyznawców, który wejdzie do raju”.

Czynienie obfitego dobra w przeciągu jednego dnia

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم من أصبح منكم اليوم صائما قال أبو بكر أنا قال فمن تبع منكم اليوم جنازة قال أبو بكر أنا قال فمن اطعم منكم اليوم مسكينا قال أبو بكر انا قال فمن عاد منكم اليوم مريضا قال أبو بكر أنا فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم ما اجتمعن في امرئ الا دخل الجنة (مسلم 2/274)

Hadhrat Abu Hurayrah (Radhiallahu Anhu) opowiada, że kiedyś Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) zapytał Towarzyszy (Radhiallahu Anhum): „Kto z was pości dzisiaj?” Hadhrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu) odpowiedział: „Poszczę dzisiaj”. Prorok (Sallallahu Alaihi Wasallam) zapytał wtedy: „Kto z was odwiedził dzisiaj chorego?” Hadhrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu) odpowiedział: „Odwiedziłem dzisiaj chorego”. Prorok (Sallallahu Alaihi Wasallam) zapytał dalej: „Kto uczestniczył dzisiaj w janazah (modlitwie z okazji pogrzebu )?” Hadhrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu) odpowiedział: „Uczestniczyłem dzisiaj w Janaazah”. Następnie Muhammad (Sallallahu Alaihi Wasallam) zapytał: „Kto z was nakarmił dziś biedaka?” Hadhrat Abu Bakr (Radhiallahu Anhu) odpowiedział: „Nakarmiłem dzisiaj biednego człowieka”. Następnie Wysłannik (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: „Ten, kto wykonał wszystkie te działania (w jeden dzień), na pewno wejdzie do Jannah (Raju)”.

Allah Ta'ala wynagrodzi mu w dniu Qiyamah (Sądu Ostatecznego) 

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : ” ما لأحد عندنا يد إلا وقد كافيناه ما خلا أبا بكر فإن له عندنا يدا يكافيه الله بها يوم القيامة وما نفعني مال قط ما نفعني مال أبي بكر ” . )الترمذي 2/207)

Hadhrat Abu Hurayrah (Radhiallahu Anhu) donosi, że Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: „Odwzajemniłem wszystkie przysługi, z wyjątkiem tych od Hadhrat Abu Bakr Siddeeqa (Radhiallahu Anhu). Za ogromne przysługi, które mi wyświadczył, Allah Ta'ala wynagrodzi mu w dniu Qiyaamah (Sądu Ostatecznego). Żadna zasobność nie przyniosła mi tyle korzyści, co Hadhrat Abu Bakr Siddeeqa (Radhiallahu Anhu).

Towarzysz Muhammada
(Sallallahu Alaihi Wasallam) w haudh (studni) Kauthar

عن ابن عمر رضي الله عنهما عن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال لأبي بكر: أنت صاحبي على الحوض و صاحبي في الغار . (الترمذي 2/208)

Hadhrat Abdullah ibn Umar (Radhiallahu Anhuma) donosi, że Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział kiedyś Hazratowi Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu): „Będziesz moim towarzyszem w haudh (w Kauthar) i byłeś moim towarzyszem w jaskini podczas podróży hidżrat. 

Tylko Hadhrat Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu) może prowadzić ludzi ( w modlitwie).

وعن عائشة رضي الله عنها قالت : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : لا ينبغي لقوم فيهم أبو بكر أن يؤمهم غيره.)الترمذي 2/208)

Aaisha (Radhiallahu Anha) przekazała, że Rasulullah (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: "W spotkaniu, w którym Abu Bakr Siddeeq (Radhiallahu Anhu) jest obecny, nikt inny nie może prowadzić modlitwy, oprócz niego.

Hadhrat Abu Bakr Siddeeq jako bardzo bliski przyjaciel

عن عبد الله بن مسعود رضي الله عنه يحدث عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال لو كنت متخذا خليلا لاتخذت أبا بكر خليلا ولكنه أخي وصاحبي وقد اتخذ الله عز وجل صاحبكم خليلا (مسلم 2/273)

Abdullah Ibn Mas'ood (Radhiallahu Anhu) donosi, że Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: Gdybym mógł wybrać bliskiego przyjaciela , którego miłość dociera do najgłębszych wgłębień serca, to zdecydowanie wybrałbym Abu Bakr Siddeeq ( Radhiallahu Anhu). Jest moim bratem w islamie i moim bliskim towarzyszem. Allah Ta'ala (pobłogosławił mnie i zaszczycił) bym był jego przyjacielem (którego miłość dociera do najgłębszych wgłębieniach serca).

Pozycja Hazrat Umar (Radiyallahu Anhu) w DEEN

Haqq (prawda) płynąca przez język i serce Umar'a (Radiyallahu Anhu)

عن ابن عمر : أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال : إن الله جعل الحق على لسان عمر وقلبه (جامع الترمذي 2/209)

Abdullah Bin Umar (Radhiyallahu Anhuma) donosi, że Muhammad
 (Sallalahu Alayhi Wasallam) powiedział: "Allah Ta'ala przewodzi Haq przez język i serce Umara (Radiyallahu Anhu).

قال ابن عمر : ما نزل بالناس أمر قط فقالوا فيه وقال فيه عمر أو قال ابن الخطاب فيه شك خارجة إلا نزل فيه القرآن على نحو ما قال عمر . قال أبو عيسى … وهذا حديث حسن غريب من هذا الوجه و خارجة بن عبد الله الأنصاري هو ابن سليمان بن زيد بن ثابت وهو ثقة . (جامع الترمذي 2/209)

Abdullah Bin Umar (Radhiyallahu Anhuma) przekazał: "Ilekroć istniała kwestia, w której się nie zgadzali Sahaba i Hazrat" Umar (Radhiyallahu Anhu) miał inną opinię od reszty towarzyszy (Radhiyallahu Anhum)), bardzo często Allah Ta ' Ala ujawnił werset Koranu na poparcie opiniiUmara (Radhiyallahu Anhu). "

Kto kocha Umar'a (Radiyallahu Anhu) kocha Muhammada
(Sallalahu Alayhi Wasallam)

عن أبي سعيد الخدري قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: من أبغض عمر فقد أبغضني ، ومن أحب عمر فقد أحبني ، وإن الله باهى بالناس عشية عرفة عامة ، وباهى بعمر خاصة ، وإنه لم يبعث الله نبيا إلا كان في أمته محدث ، وإن يكن في أمتي منهم أحد فهو عمر قالوا : يا رسول الله ، كيف محدث ؟ قال : تتكلم الملائكة على لسانه رواه الطبراني في الأوسط ، وفيه : أبو سعد خادم الحسن البصري ، ولم أعرفه ، وبقية رجاله ثقات (مجمع الزوائد 9/69)

Abu Saeed (Radhiyallahu Anhu) przekazał, że Muhammad
 Sallalahu Alaihi Wasallam) powiedział: "Kto nienawidzi Umar'a (Radhiyallahu Anhu) nienawidzi mnie, a ktokolwiek kocha Umar'a (Radhiyallahu Anhu) ten kocha mnie".

Allah Ta'ala jest zadowolony z Umar (Radiyallahu Anhu)

وعن ابن عباس قال : نظر رسول الله صلى الله عليه وسلم ذات يوم إلى عمر بن الخطاب وتبسم إليه فقال : يا ابن الخطاب [ أتدري ] مما تبسمت إليك ؟ قال : الله ورسوله أعلم ، قال : إن الله عز و جل باهى [ ملائكته ليلة عرفة ] بأهل عرفة عامة وباهى بك خاصة رواه الطبراني ، وفيه رشدين بن سعد وهو مختلف في الاحتجاج به (مجمع الزوائد 9/70)

Abdullah Bin Abbaas (Radhiyallahu Anhuma) przekazał: Kiedy Rasulullah (Sallalahu Alaihi Wasallam) uśmiechnął się do Umar'a (Radhiyallahu Anhu) i powiedział: "O 'Umar! Czy wiesz, dlaczego uśmiechnąłem się do ciebie? Odpowiedział: "Allah Ta'ala i jego Rasul (Sallalahu Alaihi Wasallam) wiedzą najlepiej". Wysłannik (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: "Wieczorem, dnia Arafah, Allah Ta'ala chwalił się swoim aniołom o ludziach, którzy zintegrowali się w Arafah, i konkretnie chwalił ciebie ".

Walory Nubuwwat

عن عقبة بن عامر قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: لو كان نبي بعدي لكان عمر بن الخطاب. هذا حديث حسن غريب (جامع الترمذي 2/209)

Uqbah bin Aamir (Radhiyallahu Anhu) przekazał, że Wysłannik (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: „Gdyby po mnie był prorok, byłby to Umar (Radhiyallahu Anhu) ”.

Wiedza Umara (Radiyallahu Anhu)

عن حمزة بن عبد الله بن عمر أن ابن عمر قال : سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول : بينا أنا نائم ، أتيت بقدح لبن ، فشربت حتى إني لأرى الري يخرج في أظفاري ، ثم أعطيت فضلي عمر بن الخطاب قالوا : فما أولته يا رسول الله ؟ قال : العلم (صحيح البخاري 1/18)

Abdullah bin Umar (Radhiyallahu Anhuma) przekazał, że Prorok (Sallallahu Alaihi Wasallam) widział siebie we śnie, pijącego mleko, aż poczuł się nasycony, a następnie przekazał resztki Umarowi (Radhiyallahu Anhu). Zinterpretował to jako docenienie ogromnej wiedzy, jaką został obdarzony Umar (Radhiyallahu Anhu).

Ali (Radiyallahu Anhu) jest zadowolony z Umar'a (Radiyallahu Anhu)

عن سيار أبي الحكم ، أن أبا بكر لما ثقل أطلع رأسه إلى الناس من كوة فقال : يا أيها الناس ، إني قد عهدت عهدا أفترضون به ؟ فقام الناس ، فقالوا : قد رضينا ، فقام علي فقال : لا نرضى إلا أن يكون عمر بن الخطاب ، فكان عمر . (مصنف ابن أبي شيبة 17/71)

Kiedy Abu Bakr (Radhiyallahu Anhu) zbliżał się do kresu życia, powiedział do ludu: „Wyznaczam następcę, czy będziecie z niego zadowoleni?” Ludzie zgodzili się, z wyjątkiem Ali (Radhiyallahu Anhu), który powiedział:„ Będziemy zadowoleni tylko wtedy, gdy będzie to Umar (Radhiyallahu Anhu) ”.

Poświęcenie Umar'a (Radiyallahu Anhu) za din (religię) islamu

كتب عمرو إلى عمر بن الخطاب ، فشكا إليه ما يلقى من أهل مصر ، فوقع عمر في قصته كن لرعيتك كما تحب أن يكون لك أميرك ، ورفع إلي عنك أنك تتكئ في مجلسك ، فإذا جلست فكن كسائر الناس ولا تتكئ ، فكتب إليه عمرو : أفعل يا أمير المؤمنين ، وبلغني يا أمير المؤمنين أنك لا تنام بالليل ولا بالنهار إلا معلما ، فقال : يا عمرو ، إذا نمت بالنهار ضيعت رعيتي ، وإذا نمت بالليل ضيعت أمري ( أي أمر ربي ) . (تاريخ دمشق 44/273)

Pewnego razu Amr bin 'Aas (Radhiyallahu Anhu) powiedział do Umar (Radhiyallahu Anhu):„ Słyszałem, że nie śpisz ani w nocy, ani w dzień, chyba że jesteś przytłoczony (snem) ”. Odpowiedział: „O Amr! Gdybym spał w ciągu dnia, zaniedbałbym prawa moich poddanych, a gdybym spał w nocy, zaniedbałbym prawa wobec Rabb (Boga). ”

Zainspirowany prawdą

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : لقد كان فيما قبلكم من الأمم ناس محدثون ، فإن يك في أمتي أحد فإنه عمر زاد زكرياء بن أبي زائدة ، عن سعد ، عن أبي سلمة ، عن أبي هريرة قال : قال النبي صلى الله عليه وسلم : قد كان فيمن كان قبلكم من بني إسرائيل رجال يكلمون من غير أن يكونوا أنبياء ، فإن يك من أمتي منهم أحد فعمر قال ابن عباس : من نبي ولا محدث . (صحيح البخاري 1/521)

Abu Hurayrah (Radhiyallahu Anhu) przekazał, że Muhammad
 (Sallallahu Alaihi Wasallam) powiedział: „W poprzednich krajach żyły osoby, które były natchnione prawdą przez Allaha Ta'ala. Jeśli miałbym wskazać kogoś takiego w mojej ummie, to jest to „Umar (Radhiyallahu Anhu)”.

Szatan schodzi z drogi Umar'a (Radiyallahu Anhu)

قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : ايه يا ابن الخطاب ، والذي نفسي بيده ، ما لقيك الشيطان سالكا فجا قط إلا سلك فجا غير فجك. (صحيح البخاري 1/520)

Muhammad (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział: O Umar! Składam przysięgę na Istotę, w której ręce spoczywa moja dusza, bo gdy Szatan cię widzi, wybiera inną ścieżkę i nigdy nie wkracza na twoją .

Złe konsekwencje zniesławiania Towarzyszy 

Towarzysze są prekursorami din (religii). Są połączeniem między ummą a Muhammadem
 (Sallallahu Alayhi Wasallam). Allah Ta’ala użył ich do zachowania Koranu, sunny i wiedzy o din (religii). Ponieważ byli odpowiedzialni za przekazanie wiedzy o Koranie i sunny ummie, można zrozumieć, że cała warstwa religii spoczywa na sahabie. Jeśli ktoś usunie ich z kart historii, nic z din (religii) nie pozostanie ochronione.

Autentyczność Koranu i wiarygodność hadisów Muhammada (Sallallahu Alayhu Wasallam) zostaną całkowicie utracone.

Dlatego starania szyitów, ku zniesławieniu, oczernianiu i krytykowaniu Towarzyszy prowadzą do zniszczenia całego din islamu.

Jeśli ktoś zgłębia i studiuje religię szyizmu, prędzej czy później uświadomi sobie, że opiera się ona na krytykowaniu i rzucaniu obelgami przeciwko Towarzyszom.

Szyici wierzą, że im bardziej ubliżą Towarzyszom, tym więcej nagrody otrzymają, a ich status wzrośnie w oczach Allaha Ta'ala.

Nie ma innej religii w całym świecie, w której kult i sukces wiernych opiera się na przeklinaniu swoich prekursów i poprzedników.

Szyici grają na emocjach i uczuciach ludzi, aby wciągnąć ich do swojej religii i wyprowadzić ich z din islamu.

Początkowo propagują miłość, którą darzą rodzinę Muhammada (Sallalahu Alayhi Wasallam)). Mamią tym ludzi, wykorzystując fakt, że każdy muzułmanin odczuwa ją względem Proroka (Sallalahu Alayhi Wasallam) i jego krewnych.

Następnie przedstawiają sfabrykowane hadisy dotyczące Towarzyszy Wysłannika (Sallallahu Alayhi Wasallam) i próbują przekonać ludzi, że Towarzysze źle potraktowali rodzinę Muhammada (Sallallahu Alayhi Wasallam).

Oczywiście każda osoba, która słyszy takie informacje, odczuwa wściekłość i pragnie bronić rodziny Wysłannika (Sallallahu Alayhi Wasallam). Jednak nie zdaje sobie sprawy z faktu, że te „informacje” to jedynie fałszywe i wymyślone przekazy szyitów.

Powoli i stopniowo człowiek zaczyna wierzyć we wszystko, co mu podsuwają i traci swój iman ( wiarę). 

To jest spisek i strategia, którą szyici przyjmują, aby podbić muzułmańską ummę i zniszczyć islam wraz z korzeniami.

Muhammad (Sallallahu Alayhi Wasallam) przepowiedział nadejście takich czasów, w których niektórzy ludzie będą złorzeczyć na Towarzyszy i uczynią ich celem swojej krytyki.

Przekleństwo Allaha Ta'ala dla tych, którzy przeklinają Towarzyszy

1. Prorok (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział:

قال رسول الله صلى الله عليه و سلم الله الله في أصحابي لا تتخذوهم غرضا بعدي فمن أحبهم فبحي أحبهم ومن أبغضهم فببغضي أبغضهم ومن آذاهم فقد آذاني ومن آذاني فقد آذى الله ومن آذى الله فيوشك أن يأخذه (ترمذي #3862)

„Bój się Allaha, bój się Allaha względem moich towarzyszy! Nie czyń ich celem nadużyć po mojej śmierci. Kto ich kocha, to z powodu miłości do mnie, a kto ich nienawidzi, to z powodu nienawiści, jaką ma do mnie. Ktokolwiek ich skrzywdzi, z pewnością i mnie skrzywdził, a ktokolwiek mnie skrzywdzi, z pewnością nie będzie lubiany przez Allaha Ta'ala. Zaprawdę, ten, kto nie podoba się Allahowi Ta'ala, to Allah Ta'ala z pewnością potraktuje go surowo.

عن أبى سعيد رضي الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : لا تسبوا أصحابي ، فوالذي نفسي بيده لو أنفق أحدكم مثل أُحُد ذهبا ما بلغ مُدّ أحدهم ولا نصيفه. (سنن أبي داود 2/640 )

Abu Saeed Khudri (Radiyallahu Anhu) przekazał, że Prorok (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział: „Nie rzucajcie obelgami przeciwko moim Towarzyszom. Składam przysięgę w imieniu tej Istoty, w której ręku leży moja dusza, jeśli ktoś z was musi wydać całą górę złota, nie będzie to równe z nagrodą dla moich Towarzyszy wydających małą miarę tego lub nawet pół miary na drodze Allaha Ta'ala (ze względu na ich szczerość i poświęcenie dla din).

عن ابن عمر قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم إذا رأيتم الذين يسبون أصحابي فقولوا لعنة الله على شركم (ترمذي #3866)

Abdullah bin Umar (Radiyallahu Anhu) donosi, że Wysłannik (Sallallahu Alayhi Wasallam) powiedział: „Kiedy widzisz jakąkolwiek grupę ludzi przeklinających i obrzucających obelgami moich Towarzyszy, powiedz im; Niech przekleństwo Allaha Ta’ala spadnie na was źli ludzie! ”

[1]                Furu’ul Kafi: Kitabul Raudah: 115

[2]                The doctrine of Tabarri means to have no association with the enemies of Allah.

[3]                Haqqul Yaqeen: 2:519

[4]                ‘Aynul Hayat: 599

[5]                Ibid: 107

[6]                مسند أحمد 6/84

[7]                Fazaail-e-A’maal Pg. 163

[8]                مشكاة #6034

https://ihyaauddeen.co.za/?p=6282