Szatańskie Wersety - Wyjaśnienie

W imię Boga, Współczującego, Miłosiernego

As-salāmu ‘alaykum wa-rahmatullāhi wa-barakātuh.

"Szatańskie wersety" to fikcyjna powieść odnosząca się do wydarzeń z życia Proroka Muhammada (sallAllāhu ‘alayhi wasallam). 

Historia mówi, że Wysłannik (sallAllahu ‘alayhi wasallam) recytował surę al-Najm w Mekce w obecności niektórych bałwochwalców, a kiedy dotarł do wersetów:

أفرأيتم اللت والعزى ومنوة الثالتة الأخرى

"Czy widzieliście Al-Lat i Al-Uzza, i Manat (bożków) - tę trzecią?

W odpowiedzi Szatan podpowiedział mu te słowa:

تلك الغرانيق العلى وإن شفاعتهن لترتجى

"To są wysokie postacie, i rzeczywiście ich wstawienictwo jest pożądane."

Bałwochwalcy docenili pozytywą wzmiankę o ich bożkach, więc padli na twarz.

Spowodowało to cierpienie Muhammada (sallAllahu ‘alayhi wasallam), i objawiono te wersety:

وما أرسلنا من قبلك من رسول ولا نبي إلا إذا تمنى ألقى الشيطان في أمنيته فينسخ الله ما يلقى الشيطان ثم يحكم الله آياته

I My nie wysłaliśmy przed tobą żadnego posłańca ani proroka, któremu by szatan czegoś nie poszeptał, kiedy ten oddawał się marzeniom. Lecz Bóg ściera to, co podsuwa szatan; potem utwierdza Swoje znaki - Bóg jest Wszechwiedzący, Mądry! ( 22:52)

Przytoczonej historii nie znajdziemy w żadnym ze znanych zbiorów hadisów. Chociaż niektórzy uczeni uważali, że ma ona pewne podstawy, to zdecydowana większość badaczy hadisów uważała sytuację za nieautentyczną i za bezpodstawne fałszerstwo.

Do głównych imamów i uczonych, którzy doszli do wniosku, że historia jest słaba lub bezpodstawna należą: Muhammad ibn Ishaq ibn Khuzaymah, Qādī 'Iyad, Ibn al-'Arabī, al-Bayhaqī, Fakhr al-Dīn al-Razī, al-Qutubi i Badr al- Din al-'Ayni.

Niedawny badacz tafsiru i hadisów, Mawlana Idris Kandhlewi, powiedział: „Na podstawie przekazanych i racjonalnych dowodów stwierdza się, że ta opowieść jest sfałszowana i bezpodstawna”.

Nie można zaakceptować sugestii, że Szatan mógł sprawić, aby jego słowa zostały wpowiedziane przez Muhammada (sallAllahu 'alayhi wasallam), ponieważ jest to sprzeczne z wieloma ustalonymi doktrynami i zasadami, w tym „ismah (boskiej ochrony) Proroków” ( alayhimussalam).

Dlatego ci (nieliczni ) uczeni, którzy uważali, że przekaz jest w jakiś sposób prawdziwy, zaproponowali szereg interpretacji, aby zrozumieć jego znaczenie.

Najkorzystniejszą z tych interpretacji jest ta, która głosi, że słowa te nie pojawiły się z ust Muhammada (sallAllahu ‘alayhi wasallam); to raczej Szatan wypowiedział te słowa podczas recytacji Muhammada (sallAllahu ‘alayhi wasallam), naśladując jego głos w taki sposób, że bałwochwalcom wydawało się, że są one częścią jego recytacji.

Niemniej jednak, jak wyjaśnliśmy wcześniej, faworyzowany pogląd jest taki, że historia jest nieprawdziwa, więc nie ma potrzeby szukania dla niej akceptowalnego znaczenia.

Co najważniejsze, tafsir (wyjaśnienie ) przytoczonego wersetu ( 22:52) nie jest związany z historią z książki "Szatańskie Wersety".

Kiedy Wysłannik Allaha Ta'ala recytował Słowa Boga tym ludziom, Szatan sprawił, że w sercach bałwochwalców pojawiły się wątpliwości, a w umysłach oszczerstwa, po czym Allah Ta'ala wymazał te wątpliwości i utrwalił Swoje wersety.

To wyjaśnienie znajduje się w tafsir Abū Hayyan i innych wiarygodnych tafsirach.

Podsumowując, ogromna większość uczonych uznała tę historię za niewiarygodną, a nieliczni, którzy uważali ją za mającą pewne podstawy, nie zaakceptowali jej widocznej implikacji i zinterpretowali ją zgodnie z decydującymi zasadami ustanowionymi w Koranie, Sunnah. i konsensus ummy. Co więcej, zrozumienie wersetu 22:52 jest zupełnie inne, niż przedstawione w powieści.

A Allah Ta’ala wie najlepiej




Zameelur Rahman

Uczeń Darul Iftaa

Wielka Brytania

Sprawdzone i zatwierdzone przez,

Mufti Ebrahim Desai.

http://darulmaarif.com/satanic-verses-explained/

Tłumaczenie: V. Oszczanowska