19 ZASKAKUJĄCYCH FAKTÓW O ISLAMIE I SZARIACIE




Artykuł obala mity, stereotypy i kłamstwa podane w artykule pt. 

"19 przerażających faktów o islamie i prawie szariatu." zamieszczony na łamach strony średniowieczny.pl 


Wstęp:


Informacje o islamie pozyskujemy od osób wykształconych w prawie, teologii i interptretacji Koranu i hadisów. W przeciwnym wypadku dochodzi do sfałszowania i wykrzywienia faktów do naszego subiektywnego spojrzenia. Nie lubię islamu, nie znam islamu, to będę szukać informacji, które utwierdzą mnie w przekonaniu, że to zło wcielone. Ignorancja.

Autor strony stworzył artykuł w oparciu o książkę napisaną przez dr Billa Warnera znanego z silnych uprzedzeń do islamu, ale nie pofatygował się sprawdzić co nauczają muzułmanie na temat poruszonych kwestii. Liczy się rozgłos i zasięgi. Prawda tego nie gwarantuje. Nie zostały przytoczone żadne wiarygodne interpteracje muzułmańskich ekspertów, a to oni nauczają nas kwintesencji islamu.

Artykuł przez to nie jest obiektywny. Jest nakierunkowany na pogłębianie niewiedzy i ogłupiania społeczeństwa "przerażającym" prawem szariatu. Pragnę przypomnieć, że szariat funkcjonuje w różnym stopniu w wielu państwach, które należą do popularnych kierunków turystycznych: Tunezja, Egipt, Malediwy, Zjednoczone Emiraty Arabskie, czy Zanzibar. Osoby, które bezmyślnie podzieliły się artykułem podrożowały do tych krajów i włos im z głowy nie spadł. Nawet fotografowały się tam w bikini. Rozumiemy, że nagłośnienie tematu wywołała medialna panika wokół obecnej sytuacji Afganistanu. Jednak prawo szariatu funkcjonuje w większym lub mniejszym stopniu w naszym codziennym życiu. I tu w Polsce nie spożywamy wieprzowiny, nie pijemy alkoholu, mamy nakazane przestrzegać prawa kraju w którym się znajdujemy, nie wolno nam niszczyć miejsc kultu innowierców, ani z nich szydzić, musimy uczciwie pracować aby zarobić pieniądze, nie wolno nam żebrać jeśli możemy pracować, pomagamy ludziom w potrzebie podejmując się wolontariatu lub wspierając potrzebujących. To też obejmuje szariat. 

Każde państwo muzułmańskie ma własne regulacje prawne w oparciu o szariat i prawo kraju powinno być omawiane w towarzystwie islamskiego jurysty. Jest to bardzo obszerna wiedza i laik nie powinien zabierać głosu.


Razem z siostrami w wierze, polskimi muzułmankami, sprzeciwiamy się szerzeniu fałszywych informacji, dlatego wspólnymi siłami napisałyśmy artykuł omawiający wszystkie kwestie w oparciu o islam sunicki. W najbliższym czasie pojawią się dodatkowe artykuły wyjaśniające dokładniej te zagadnienia.


W szczególności zwracamy się do influenserek modowych z milionem obserwujących, które przyczyniły się do wypromowania tego artykułu, bez konsultacji z przedstawicielami islamu w Polsce, czy stron i profili dawah. W ten sposób naraziły mniejszość muzułmańską na ataki fizyczne i słowne.


1) Czy islam to przede wszystkim system polityczny?


Aby odpowiedzieć na to pytanie musimy dowiedzieć się czym jest islam. Czy naszym bogiem jest Polityka, a jedyny cel życia to narzucenie ludzkości szariatu? Czy tego nauczają w madrasach? Czy tylko w ten sposób osiągniemy Zbawienie?


"Islam oznacza po prostu „osiągać pokój” – pokój z Bogiem, pokój wewnątrz siebie i pokój ze stworzeniami Boga – poprzez całkowite zawierzenie Bogu i akceptację Jego przewodnictwa.


Nie jest to nowa religia. Muzułmanie wierzą, że stanowi tę samą prawdę, którą Bóg objawiał poprzez wszystkich swoich proroków, wysyłanych wcześniej do wszystkich narodów. Dla prawie jednej czwartej populacji świata, islam stanowi nie tylko wiarę jako taką, ale kompletną drogę życia."

Cytat pochodzi ze strony Muzułmański Związek Religijny w RP

" Główną cechą islamu just to, że przez wiarę we wszystkich Proroków i przesłanie Boga, które On objawił każdemu z nich, islam ustanawia podstawy pokoju i harmonii wśród ludzi na świecie. (...) W islamie przewaga jest oparta na miłości do Boga, Bogobojności, czynieniu dobrych uczynków, i utrzymaniu wysokich moralnych oraz duchowych cech. W wielu aspectach islam uregulował stosunki międzyludzkie bez względu na wyznanie wiary, rasy czy kolor. Jednym z celów islamu jest uwidocznienie jedności ludzkości jako całość jak również Jedność Stwórcy tejże ludzkości i wszystkich istot. Islam oznajmia głośno, wyraźnie i z naciskiem, że wszyscy ludzie z natury są równi pod każdym względem oraz, że nikt nie jest lepszy czy ma przewagę nad kimkolwiek z wyjątkiem pod względem pobożności. "

Cytat pochodzi z książki "What is Islam? Who are Muslims?” Publikacja Instytutu Islamskiej Wiedzy, Houston, TX Przekład: J. Hashem" na stronie Islam Bez Tajemnic

Islam jest drogą życia. Religią obejmującą i regulującą wszystkie aspekty życia muzułmanów. Jeśli chcemy być dokładni, zdanie brzmiałoby następująco: "Islam jest przede wszystkim oddawaniem czci Bogu na każdym kroku życia osoby praktykującej." Pięć filarów islamu to: wyznanie wiary, pięć modlitw dziennie, obowiązkowa jałmużna na rzecz potrzebujących (zakat), post w miesiącu Ramadan i pielgrzymka do Mekki raz w życiu dla tych, których na to stać. Naucza nas, jak żyć ku zadowoleniu Boga, którego interesują nasze dobre uczynki, poświęcenie i sprawiedliwe traktowanie innych. Odwoływanie się do siry (życia Proroka, pokój z nim) by określić poziom zaangażowania politycznego mija się z celem. Tak jak chrześcijanie czytają przypowieści biblijne celem inspiracji i wyciągnięcia morałów z których mogliby zyskać duchowo, tak muzułmanie czytają sirę. Księgą, na której opiera się islam, jest Koran. Po nim są zbiory hadisów, które należy czytać z interpretacjami komentatorów. Nawet nam, zwykłym muzułmanom (którzy nie są uczonymi ) nie wolno samemu interpretować tych treści. Na przykładzie tego hadisu widać jak łatwo można się pomylić!





Tego hadisu nie należy brać dosłownie, jako udzielenie pozwolenia do robienia co nam się żywnie podoba. Wręcz przeciwnie, to jest ostrzeżenie, że utrata skromności prowadzi do oddania się podstawowym pragnieniom, co z kolei kończy się popełnieniem grzesznych i niemoralnych czynów.


256 / str 110

"Provisions for the seekers. A manual of Prophetic Hadiths with Commentary"

Shaykh Ashiq Ilahi Al-Bulandsheri ; komentarze i tłumaczenie: Abdur Rahman Ibn Yusuf Mangera

--------

Czy religia ma cokolwiek wspólnego z polityką?

" Władza i polityka są podporządkowane poddaniem się i posłuszeństwem Bogu."

Mufti Ebrahim Desai

źródło: https://islamqa.org/hanafi/askimam/18670/has-religion-anything-to-do-with-power-and-politics/

-----

Czy muzułmanin musi być zaangażowany w politykę w niemuzułmańskim kraju?

"Muzułmanin to ktoś, kto staje w obronie sprawiedliwości i troszczy się o swoją społeczność, naród oraz dobro muzułmanów i ludzkości. Jednak robi się to we właściwy sposób, nie poprzez ślepą wojowniczość, która wyrządza więcej szkody niż pożytku." Faraz Rabbani

źródło: https://islamqa.org/hanafi/qibla-hanafi/34321/no-interest-in-politics/

-----

Pojęcie "poltyczny islam" jest wymyślem świeckich polityków, biznesmenów i 'badaczy' islamu, których intencją jest manipulować ludzkością tak, aby odsuneli się od monoteizmu. Prawdą jest, że szariat sprzeciwia się wielu praktykom, jak produkcja alkoholu, narkotyków, branża pornograficzna i sutenerstwo, które wiążą się z wysokimi zarobkami. Zwiększenie świadomości ludzi na temat Boga, odsunięcie ich od materializmu i spraw przyziemnych nie jest opłacalne.

Deklarują, że znają naszą religię lepiej, niż najwybitniejsi uczeni, ale jedyny raz, gdy zetknełam się z tym pojęciem to tylko w kontekście odłamów salafizmu w artykule pt. Współczesny salafizm. Jedna ideologia, wiele grup: "podczas gdy polityczni (politicos) podkreślają zastosowanie salafickiego credo na arenie politycznej, a dżihadyści przyjmują bojowe podejście i argumentują, że obecny kontekst wzywa do przemocy i rewolucji.";

Islam nie jest o polityce, ale pewne odłamy salafizmu skupiają się głównie na tym aspekcie. Jednak to mniejszość, a nasi uczeni odradzają podążania za jakimkolwiek nurtem tej grupy. Oczywiście dla laika te pojęcia brzmią obco, więc prościej obarczyć winę Boga i Jego Ostatniego Wysłannika, pokój i błogosławieństwo z nim. Masy ludzi przyjmuje to co podaje się im na tacy, bo tak jest wygodniej. Nie zawsze ciekawość to pierwszy krok do piekła. Aby zrozumieć islam należy porozmawiać z muzułmańskimi uczonymi, czy nawet z imamem lokalnego meczetu, który rozwieje wątpliwości. Gdy chcę porady lekarskiej to nie udaję się do fascynata medycyny, tylko do osoby z dyplomem tej dziedziny.

W celu zgłębienia islamu polecamy książkę pt. "Zrozumieć Islam" Sayyd Abul Ala al-Maudui , wydaną w języku polskim przez Stowarzyszenie Studentów Muzułmańskich w Polsce.


2) Czy muzułmanin ma obowiązek okłamywania niewiernych, by ich zniszczyć i zabrać ich mnienie?




(As Samt Wa Adabul Lisan, Hadis: 480)

Nic bardziej mylnego. Nasz ukochany Prorok Muhammad (ﷺ) jeszcze przed Objawieniami był znany jako Prawdomówny, Warty-zaufania (Al-Amin), jako Muzułmanie mamy obowiązek postępować za przykładem Proroka (ﷺ).


“Zaiste, hipokryci będą w najniższych głębiach Piekieł; i nie znajdziesz dla nich pomocnika (przeciwko Ogniowi).”(Koran 4:145)


A kim jest hipokryta?


“Prorok (ﷺ) powiedział: są trzy znaki bycia hipokrytą:
1. Kiedy ktoś mówi i jest to kłamstwo
2. Kiedy ktoś przysięga i łamie tę obietnicę
3. Kiedy komuś ufasz i ta osoba okazuje się nieuczciwia” (Sahih al-Bukhari 33)


Co innego powiedział Prorok (ﷺ) na temat klamstwa?


“Aisza powiedziała: Cechą, której Prorok (ﷺ) najbardziej nienawidził było kłamstwo do takiego stopnia, że jeśli ktoś kłamał w obecności Wysłannika, to miał on do tego człowieka wielką pretensję, aż ten okazał skruchę.”(Tirmizi 1973)


Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid powiedział:
“Jeśli chodzi o kłamstwo, jest ono wysoce zabronione i ma różny stopień odrazy i grzechu. Najgorszą formą kłamstwa jest fałszywe przypisywanie rzeczy Allah i Jego Posłańcowi, ponieważ wiąże się to z fabrykacją i wywołuje oburzenia Allah. Dlatego jedną z cech Proroka (ﷺ) jest to, że zgodnie z prawdą przekazał to, co Allah nakazał mu przekazać.”


“Lecz któż jest bardziej niesprawiedliwy, aniżeli ten, kto wymyśla kłamstwa i przypisuje je Bogu, i w ten sposób prowadzi ludzi ku zbłądzeniu – nie mając zdrowej, pewnej wiedzy? Zaprawdę, Bóg nie prowadzi ludzi czyniących niesprawiedliwość (ku prawdzie i osiągnięciu zamierzonych przez nich celów).” (Koran 6:144)

Panadto Prorok (ﷺ) powiedział:
“Musicie być prawdomówni, ponieważ prawdomówność prowadzi do sprawiedliwości, a sprawiedliwość prowadzi do Raju. Człowiek będzie nadal mówił prawdę i starał się mówić prawdę, dopóki nie będzie znany przez Allah jako siddeeq (mówcy prawdę). Strzeż się mówienia kłamstw, ponieważ kłamstwo prowadzi do niemoralności, a niemoralność prowadzi do Ognia Piekielnego. Człowiek będzie tak długo kłamał i starał się kłamać, dopóki nie będzie znany przez Allah jako kłamca.” (Sahih Muslim 4721)


“Zostaw to, co sprawia, że powątpiewasz, za rzecz tego , co nie sprawia, że wątpisz, ponieważ prawdomówność jest pewnością i spokojem, podczas gdy kłamstwo jest zwątpieniem i zamieszaniem” (al-Tirmidhi 2520, al-Nisaa’i 8/327, Ahmad 1/200)


“Czcijcie tylko Allah i nie dodawajcie mu współtowarzyszy i porzućcie to, co robili wasi przodkowie. Allah nakazuje nam modlić się, być prawdomównymi, czystymi i utrzymywać więzy rodzinne.” (Bukhari, Muslim)

Jak widać kłamstwo jest surowo zabraniane. Jednakże, istnieją pewne wyjątkowe sytuację kiedy będzie ono dozwolone, najczęściej jako ostatnia deska ratunku. Taką sytuacja może być:
-wojna
-rozstrzygnięcie sporu, którego nie da się inaczej załagodzić
-kiedy mąż chce uszczęśliwić żonę i trochę wyolbrzymia fakty


“Kłamstwo nie jest dozwolone, z wyjątkiem trzech przypadków: kiedy mężczyzna rozmawia ze swoją żoną i chce ją uszczęśliwić; kłamanie w czasie wojny i kłamstwo w celu pojednania między ludźmi” (Muslim 4717)


Jedną z najważniejszych form zarówno prawdomówności, jak i kłamstwa jest obszar obietnic i przymierzy. Bycie prawdomównym w tych sytuacjach jest jedną z cech, dzięki którym wierzący są rozpoznawalni.


“Zaiste, szczęśliwi są wierni./Ci, którzy strzegą wiernie swych depozytów (które powierzył im Bóg albo społeczeństwo, albo jakaś osoba), i dochowują swych zobowiązań (wobec Boga, społeczeństwa albo bliźnich).”(Koran 23:1/8)


Nalezy także pamiętać, że zrywanie przysięgi jest jednym z poważniejszych grzechów.


“Zaiste, najgorszym rodzajem żywych stworzeń są u Boga ci, którzy tak bardzo wrośli w niewiarę, że nie potrafią uwierzyć. Ci spośród nich, z którymi zawarłeś przymierze i którzy łamią to przymierze przy każdej okazji, nie lękając się (8:55-56)


Prorok (ﷺ) powiedział: “Każdy zdrajca będzie miał baner w Dniu Ostatecznym, dzięki któremu będzie rozpoznawany.” (Bukhari 6966)


Al-Nawawi powiedział: "Uczeni są zgodni, że dopuszczalne jest oszukiwanie kuffaar w wojnie w każdy możliwy sposób, z wyjątkiem sytuacji, gdy oznaczałoby to złamanie warunków traktatu lub zaufania, w którym to przypadku nie jest to dozwolone.”


Islam zakazał zdrady, która jest jednym z rodzajów sztuczek i oszustw, które nie są dozwolone na wojnie. Umar ibn al-Khattaab powiedział: "Przez Tego, w którego ręku jest moja dusza, gdyby ktoś z was wskazał na niebo [tj. gest sugerujący, że nie skrzywdzi], aby mushrik (osoba wyznająca inną religię) zszedł do niego, a następnie go zabił, zabiłbym go za to".

Czy Muzułmanie mogą niszczyć i zabierać czyjeś mienie, atakować niewiernych?


Najkrótszą odpowiedzią będzie: nie. W Islamie kierujemy się zasadami wyznaczonymi przez Koran i ahadith. Te wyraźnie zakazują ataku i niszczenia.

W jakich wypadkach można walczyć?


“Wiernym, przeciwko którym wytoczono wojnę, wolno jest w odpowiedzi walczyć, gdyż doznali niesprawiedliwości. Bóg ma wszelką władzę, ażeby dopo-móc im w zwycięstwie. Co do tych, którzy z pogwałceniem wszelkiego prawa zostali wyrzuceni z (domu i) ojczyzny jedynie z tego względu, że mówią: „Naszym Panem jest Bóg” – jeśliby Bóg nie odpędzał jednych ludzi, posługując się innymi, to zostałyby zburzone klasztory, kościoły, synagogi i meczety, gdzie Bóg jest stale czczony, a Jego Imię jest często wspominane (i nikt nie oddawałby czci Bogu, a ziemia by opustoszała). Zaiste, Bóg pomaga tym, którzy wspierają Jego sprawę. Zaprawdę, Bóg jest wszechmocny i potężny, pełen chwały.”(22:39-40)


“Kto jednak broni się i przywraca swoje prawa (w legalny sposób), po tym, jak doznał niesprawiedliwości – przeciko temu nie ma drogi (winy i odpłaty). Droga (winy i odpłaty) jest tylko przeciwko tym, którzy czynią ludziom niesprawiedliwość i zachowują się naziemi buntowniczo, łamiąc wszelkie prawo. Dla takich jest kara bolesna.”(Koran 42:41-42)

Walczcie na drodze Boga (wysławiając Jego Imię) przeciwko tym, którzy was zwalczają, ale nie przekraczajcie granic (ustalonych przez Boga), gdyż zaprawdę Bóg nie miłuje wykraczających poza (te) granice. (Koran 2:190)


Co to oznacza? Że Muzułmanie nie mogą rozpoczynać wojny, mogą się bronić, ale nie mogą być agresorami.


Często przywoływanym fragmentem jest:

“A kiedy miną (cztery) święte miesiące (zawieszenia broni, podczas których walka z tymi, którzy przypisują Bogu współtowarzyszy i naruszają zawarte traktaty, jest dla was zabroniona, wypo-wiadajcie im wojnę i) zabijajcie ich, gdziekolwiek ich spotkacie, i chwytajcie ich, oblegajcie i zasadzajcie się na nich w dowolnym miejscu. A jeśli okażą skru-chę i (nawracając się) odprawią modlitwę i zapłacą zakat (obowiązkowy datek na dobroczynność), to dajcie im wolną drogę. Zaprawdę, Bóg jest przebaczający, współczujący.” (Koran 9:5)

Aby zrozumieć znaczenie i przesłanie tego wersetu, należy czytać go wraz z innymi wersetami.
“Szóstego roku muzułmańskiego kalendarza (hidżry) Prorok Islamu w imieniu społeczności muzułmańskiej podpisał pakt pokoju z bałwochwalcami z Półwyspu Arabskiego. Pakt ten miał zapewnić dziesięcioletni pokój oraz zakaz agresji, którejkolwiek ze stron umowy. Dwa lata później bałwochwalcy zaatakowali pewne plemię, które trzymało stronę muzułmanów, zabijając mężczyzn, kobiety, dzieci oraz starców. Nawet w dzisiejszej cywilizacji taki akt agresji oznacza wszczęcie wojny i nie ma usprawiedliwienia dla ludobójców. I tutaj wychodzi cudowność etyki wojennej Islamu. Nakaz Boży w tej sytuacji przewyższył wszystkie możliwe rozwiązania. Wszak w tych wersetach doszły do muzułmanów następujące przesłania:

1. Uznania za nieważny pakt tylko wobec tych, którzy go złamali, nie zaś wobec wszystkich; pierwszy – trzeci werset tej sury (rozdziału)

2. Dotrzymania paktu z resztą plemion, którzy go nie złamali do końca umowy, czwarty werset sury (rozdziału)


3. Dania najeźdźcom czterech miesięcy na pokojowe opuszczenie terenu i umożliwienia im zabrania swojego dobytku i rodzin (drugi werset),

4. Pozwolenia zwalczania tych agresorów, którzy zlekceważyli daną im szansę pokojowego wycofania się, pomimo okrucieństwa z ich strony; piąty werset sury (rozdziału),


5. Obowiązku przyjęcia z powrotem agresorów w przypadku ich nawrócenia (piąty werset),

6. Obowiązku udzielenia schronienia dla bałwochwalców, którzy go szukają nawet, jeśli nie zastosowali się do danej im przez Boga szansy i zapewnienia im bezpiecznego dotarcia do wskazanego miejsca (szósty werset).


Z powyższego wynika, że zesłane wersety dotyczą tylko i wyłącznie danej społeczności w danym czasie. Wspaniale też pokazują piękne zasady Koranu. To jest tylko jeden przykład w jaki sposób Koran może zostać błędnie zinterpretowany, w oparciu o tylko i wyłącznie wersety wyrwane z kontekstu, bez analizy okoliczności i aspektów historycznych”(Imam Nidal Abu Tabaq, imam Yosef Chadid)




Proroka Muhammada, Pokój z nim, kiedy powiedział: "Kto jest surowy i okrutny dla niemuzułmańskiej mniejszości, ogranicza ich prawa lub obciąża więcej niż mogą znieść, ja (Prorok Muhammad) będę na niego skarżyć w Dniu Sądu" (zbiór hadisów Abu Dałud). Dodałabym do tego "Nie krzywdź jako pierwszy i nie krzywdź w odwecie" (zbiór Ibn Madżah), "Najgorszym z tyranów jest dla Allaha ten, kto zabija osoby, które go nie zaatakowały" (Musnad Ahmad) i wiele, wiele innych.

Muzułmanie mają być prawdomówni, kłamstwo nie jest cechą wierzącego.


3. Czy prawo szariatu jest sprzeczne z cywilizowanym prawem każdego państwa Zachodu?


Islam nie ma nic przeciw wyrażaniu swojej opinii w granicach moralnych, bez wulgaryzmu i obrażania uczuć innych w imię "wolności."


Nie ogranicza wolności wyznania ("Nie ma przymusu w religii - tł. Koranu 2:256), nie popiera rasizmu ("Arab nie jest lepszy od nie-Araba, ani nie-Arab od Araba, a także biały człowiek nie jest lepszy od czarnego, a czarny od białego, chyba że pod względem dobrych uczynków" - zbiór hadisów Shu'ab Al Iman).


Dziś państwa muzułmańskie mają o wiele wyższy limit wiekowy zawierania małżeństw, a młode dziewczyny na całym świecie angażują się w związki emocjonalne i seksualne z własnego wyboru o wiele wcześniej niż granica prawna i nikt nie ma z tym problemu. Wręcz zachęca się dzieci do szukania partnerów w ramach "niewinnego chodzenia" pokazując ten motyw w bajkach, filmach i komiksach.

Najczęściej wiek dla kobiet w państwach Europy to 16 lat za zgodą rodziców, w państwach muzułmańskich - min. 18. Niemniej jedynak różnica to oficjalność związku, bo dziewczyny mają chłopaków o wiele wcześniej niż muzułmanki mężów jako że nie praktykujemy związków bez zobowiązań. W Polsce i na świecie wiele, naprawdę wiele dziewczynek rozpoczyna współżycie seksualne lub angażuje się w aktywności seksualne w wieku poniżej 18 lat i jest to akceptowane społecznie. Seks bez małżeństwa jest akceptowany, ale małżeństwo już nie. Poczytasz o tym tu, tu, tu i tu)

Mało tego, w niektórych stanach Ameryki starsi mężczyźni legalnie zawierają małżeństwa z nieletnimi dziewczynami by uniknąć kary za pedofilię. Muzułmanin z kolei ma obowiązek bycia przykładnym obywatelem i podążania za prawem państwa, w którym mieszka. Jeśli postępuje inaczej okrywa się chańbą.

Ostatni argument autora to brak równości pomiędzy mężczyznami i kobietami. Z europejskiego punktu widzenia równość to identyczne prawa i obowiązki, z perspektywy islamu - każdy ma inne prawa i obowiązki. Na przykład prawo szariatu zwalnia kobietę z jakiejkolwiek odpowiedzialności finansowej, mąż nie ma prawa dotknąć jej pieniędzy nawet jeśli sam jest biedny, jest to jego bezwzględny obowiązek i jej dobra wola czy zechce się podzielić, nie musi. Prorok, pokój z nim, nauczał dobrego traktowania kobiet np "Najlepsi z was są najlepsi dla waszych żon" (zbiór Tirmidzi), "Bądźcie dobrzy dla kobiet" (zbiór Bukhari, Muslim), "Niebo leży u stóp twojej matki" (zbiór An Nasa'i), "Ktokolwiek jest dobry dla swoich córek wstąpi do Raju" (zbiór Musnad Ahmad) i wiele innych. Kobiety mają prawo do edukacji, wyboru męża, rozwodu, a prawo do dziedziczenia posiadłości i majątku szariat nadał im setki lat wcześniej, niż wywalczyły to kobiety w Europie.

4. Czy Koran to nie jedyna księga na której opiera się islam?

Owszem, podążamy za tym, co w Koranie (wytyczne Boga) i w hadisach (nauki Koranu w praktyce poprzez styl życia i interakcje społeczne Proroka, pokój z nim). Nie oznacza to oddawania czci Prorokowi Muhammadowi, pokój z nim, jest to surowo zabronione i największym grzechem w islamie, by oddawać cześć komukolwiek poza Bogiem Jedynym (po arabsku - Allah). Islam podchodzi do tematu monoteizmu najsurowniej z wszystkich religii Abrahamowych, nie akceptuje wstawiennictwa świętych, nie modlimy się do proroków, nasza wiara to poleganie na, proszenie o pomoc i modlenie się do tylko i wyłącznie Boga. Jeśli chodzi o naśladowanie Proroka, pokój z nim, podążanie za jego przykładem, nakazuje nam to Koran słowami: "Powiedz (im, o Wysłanniku): „Jeśli rzeczywiście miłujecie Boga, to idźcie za mną, a Bóg będzie was miłował i przebaczy wam wasze grzechy”. Bóg jest Przebaczający, Współczujący." (tł. Koranu 3:31).

5. Czy w Koranie treści nadpisują te, które pojawiły się przed nimi?

Autor dodaje że podobna zasada dotyczy Pisma Świętego, jednak Nowy Testament zniósł brutalne nakazy i elementy Prawa umieszczając w ich miejsce miłosierdzie.

Pierwsza zasada, o której musimy pamiętać rozmawiając o Koranie, to że Koran się studiuje. Przeczytanie tłumaczenia, a nawet i oryginału, daje nam bardzo ogólnikowe i powierzchowne pojęcie o jego treści. Każdy wers jest studiowany w kontekście sytuacji w jakiej został objawiony, jego dogłębnego wyjaśnienia poprzez Proroka, pokój z nim, lub jego Towarzyszy, których nauczał Koranu. Koran objawiano przez okres 23 lat by ludzie mogli dokładnie przestudiować i zaadaptować w życiu każdy z jego wersetów. Dlatego ani autor tego tekstu, ani przeciętny muzułmanin, nie mogą interpretować sobie ani wypowiadać się na temat tego, który wers zniósł który, co obowiązuje, a co nie. Podobnie jest z hadisami. Mamy uczonych studiujących Koran i hadisy i to oni wyjaśniają znaczenie i aktualność treści, na których opiera się islam. Nikt poza nimi.

Kto może interpretować znaczenie Koranu?


Ibn Mas'ud, Radiallahu Anhu, powiedział:

"Jeśli poszukujesz wiedzy, rozmyślaj nad znaczeniem Koranu, ponieważ zawiera on historie związane z odległymi czasami jak i naszymi." Jednakże należy pamiętać o wymogach, które upoważniają nas do osobistego interpretowania Koranu. Niestety, obecnie obserwujemy rosnący trend osób dyskutujących na temat Koranu na podstawie własnych opinii mimo, że władają arabskim trochę lub nawet wcale, w oparciu o lepsze lub gorsze tłumaczenia jego interpretacji. Specjaliści w dziedzinie interpretacji Koranu wydzielili 15 wymogów, które należy spełnić, by móc się podjąć tej odpowiedzialności. Pokrótce przybliżone są to:

1. Lughat czyli znajomość filologii języka arabskiego, pomagającej zrozumieć znaczenie słowa w danym kontekście. Mudżahid Rahmatullah Alajh powiedział: "Osoba nie znająca dobrze filologii języka arabskiego nie powinna odzywać się na temat Koranu ponieważ wiele słów ma sporo znaczeń i osoba ta może znać jedno lub dwa jego znaczenia, a w danym kontekście może być ono zupełnie inne."

2. Nahł czyli składnia, dział gramatyki, który pomaga zrozumieć powiązanie zdania z kolejnym zdaniem, a także I'raab (samogłoski) przypisane każdej z liter, ponieważ ich zmiana często wiąże się ze zmianą znaczenia.

3. Sarf czyli etymologia, dział gramatyki pomagający poznać podstawę słowotwórczą i odmiany słowa. Al Zamakszari Rahmatullah 'Alajh tłumaczył to następująco:
"Pewna osoba podjęła się interpretacji wersu 'W Dniu, kiedy wezwiemy wszystkich ludzi
razem z ich przewodnikiem' - (17:71) i przetłumaczyła go "W Dniu, kiedy wezwiemy wszystkich ludzi razem z ich matkami" błędnie zakładając, że słowo "imam" czyli przywódca jest liczbą mnogą słowa "umm" oznaczającego matkę. Stało się tak ze względu na braki w wiedzy w temacie etymologii. “

4. Istiqaaq czyli pochodne słów. Jest to niezwykle istotnym by mieć wiedzę o podstawach słowotwórczy h oraz ich pochodnych ponieważ słowa mając dwie podstawy nabierają dwóch różnych znaczeń np słowo “masiih” pochodzi od słów “masah” czyli przetrzeć coś na mokro i “masaahah” czyli odmierzanie.

5. Ilmul ma’ani czyli znajomość semantyki jako że na jej podstawie określa się znaczenia konstrukcji
wyrażeń.

6. Ilmul bajaan czyli znajomość zagadnień takich jak porównania i metafory, rozumienie ich znaczeń.

7. Ilmul badii’ czyli znajomość retoryki, która umożliwia zrozumienie piękna języka i jego implikacji. 
Trzy ostatnie punkty ilmul balaagha (sztuki elokwencji) są uznawane za niezwykle istotne i tylko ich doskonałe opanowanie umożliwia dobre zrozumienie przekazu cudu, jakim jest Koran.

8. Ilmul Qiraa’ah czyli znajomość sztuki recytacji, ponieważ różne metody recytacji niosą z sobą różne znaczenia i czasami jedna metoda jest preferowana ponad inne z tego względu.

9. Ilmul Aqaa’id czyli dobra znajomość podstaw wiary. Jest to niezbędne do rozumienia porównań. Wersy nawiązujące do Allah nie mogą być brane dosłownie, np “Ręka Boga jest położona na ich rękach” (48:10) potrzebuje wytłumaczenia ponieważ Allah nie posiada fizycznej ręki.

10. Usul ul fiqh czyli znajomość zasad sądownictwa i prawa w islamie, by móc wywnioskować rozwiązania kwestii spornych na podstawie dowodów jakie znajdujemy w Koranie. 

11. Asbanuun nuzuul czyli konkretny kontekst i sytuacja w jakich objawiono dany wers. Jeśli posiadamy te informacje, jesteśmy w stanie lepiej zrozumieć dany wers, a czasami, nie posiadając ich, w ogóle go nie zrozumiemy.

12. An Naasikh łal mansukh czyli znajomość wersów, które zostały zniesione lub zmienione i tym samym korzystanie z tych, które je zastąpiły, w danej sprawie.

13. Ilmul fiqh czyli prawoznawstwo, ponieważ tylko znając prawa szariatu jesteśmy w stanie zrozumieć ogólne zasady islamu.

14. Znajomość tych hadisów, które wyjaśniały dame wersy Koranu.

15. Ostatnim ale najważniejszym punktem jest Łahbi ilm, czyli dar dobrego zrozumienia Koranu, którym Allah obdarza wybranych ludzi.

Właśnie dlatego korzystamy z wiedzy uczonych, a także madzabów, ponieważ ich twórcy byli najlepszymi z najlepszych pod względem opisanych punktów.

6. Czy islam pochwala pedofilię?

W tamtych czasach było zupełnie normalnym uzgadniać małżeństwo we wczesnym wieku, skonsumowano je po osiągnięciu dojrzałości płciowej Aiszy, do tego czasu nadal mieszkała z rodzicami, nikt nie wydał jej za mąż bez jej zgody. Ona chciała być żoną Proroka! A pierwsza jego żona była od niego starsza. Pedofilia jest dewiacją seksualną, gdzie mężczyzna lub kobieta odczuwa pobudzenie seksualne na widok dzieci. Gdyby to była prawda, Muhammad, pokój i błogosławieństwo z nim, miałby takich dzieci na pęczki, jednak to bzdura.

Zapraszam do przeczytania artykułu pt. "Czy Koran pozwala uprawiać seks z małymi dziewczynkami?". Wkrótce dodamy tłumaczenie artykułu na temat małżeństwa Ajszy w tak młodym wieku.

Należy również przypomnieć, że monarchie europejskie we wcześniejszych wiekach nie czuły skrupułów przed wydawaniem za mąż swoich nastoletnich potomków np. Maria Antonina została wydana za mąż w wieku lat 14stu lat, Zofia Holszańska miała lat 17 gdy została żoną 60-70 letniego Władysława II; Małgorzata, pierwsza żona króla Ludwika Węgierskiego zmarła w wieku 14 lat podczas porodu; Jadwiga została zaręczona w wieku lat 5 z Wilhelmem z dynastii Hasburgów i podobnych przykładów jest znacznie więcej w historii świata niemuzułmańskiego - dziwne, że nikt nie przekreśla ich dokonań ze względu na wiek żon. ).

7. Czy islam zezwala na bicie kobiet, które są nieposłuszne mężczyźnie?

"Niektórzy juryści pozwalają mężowi lekko uderzyć żonę, podczas gdy inni się z tym nie zgadzają. Jednak księgi podkreślają, że może być to wykonane lekko, aby jej nie zranić, ani nie spowodować żadnych obrażeń. Należy pamiętać, że może ją uderzyć tylko po uprzednim ( jeśli nie da to efektu) napomnieniu, a wcześniej spaniu w osobnym łóżku / pokoju. Jeśli to nie pomoże, mąż będzie mógł delikatnie ją skarcić, nie powodując żadnych ran i krzywdy cielesnej.

To jest dozwolone, ale nie jest goodne pochwały. Lepiej jest aby para była wobec siebie tolerancyjna, wyrozumiała i traktowała siebie z szacunkiem. Uderzenie powinno być ostatnim krokiem po wyczerpaniu wszystkich możliwości.

Jeśli mąż nadużywa tego "prawa" i bije żonę, nie przestrzegając ograniczeń określonych przez Koran i hadisy, wówczas żona ma obowiązek zgłosić go do sądu islamskiego. (...)

Mężczyzna nie może uciskać, tyranizować, ani manipulować swoją żoną, jak chce.

Ismail Moosa (Mufti)
https://islamqa.org/hanafi/fatwaa-dot-com/20835/islamic-ruling-on-beating-ones-wife-4/


Definicja bicia na podstawie hadisu


"Hadis mówi, że kiedy żona nie jest posłuszna mężowi, może on ją skarcić, zawiązując węzeł na brzegu swojego szala, a następnie lekko stukając ją tą częścią. Ale gwałtowne lub surowe bicie jest haraam i nie jest dozwolone."


Mufti Siraj Desai"

https://islamqa.org/hanafi/askmufti/82027/definition-of-beating/


Interpretacja wersetu z Koranu - tłumaczenia mogą się różnić:


"Jeśli chodzi o te kobiety, ze strony których macie powody obawiać się zdecydowanego nieposłuszeństwa i złamania powinności małżeńskich, to napominajcie je (by czyniły to, co właściwe), po czym (o ile to nie pomoże) pozostawajcie oddzieleni od nich w łożach; a potem (jeśli i tym nic nie wskóracie) karćcie je. A jeśli są wam posłuszne (w prawach wobec Boga i pod względem powinności małżeńskich), to nie szukajcie sposobów na nie. (Zawsze miejcie na uwadze to, że) – zaiste – Bóg jest Wzniosły, Wielki."


Tł. Koranu 4:34, J.Surdel/A.Unal, z następującym przypisem: "To nie jest tak, że kobiety mają być karcone tylko dlatego, że są kobietami. Wspomnianą w wersecie karę można zastosować jedynie w związku z naprawdę niemożliwymi do zaakceptowania zachowaniami osób, które się źle prowadzą i są uparte w swym niewłaściwym postępowaniu. Nie tylko nie wypełniają swoich powinności domowych, ale też nie dbają o dobrą moralność – krótko mówiąc: taka kobieta wyrządza niesprawiedliwość nie tylko swojej rodzinie, lecz również sobie.
Wysłannik Boży, niech będzie z nim pokój i błogosławieństwo, interpretował ten werset tak, że karcenie musi być łagodne i stosowane tylko w ostateczności, w skrajnych przypadkach, takich jak popełniana przez żonę niemoralność (at-Tirmizi, “Kitāb at-Tafsīr, Tauba,” 1; Abū Daud, “Nikāh,” 42).

Taką samą wymowę ma ostatnia część wersetu. Poza tym Prorok Muhammad potępiał nieusprawiedliwione karcenie. Zachęcał mężczyzn, aby byli dobrzy wobec swoich rodzin, mówiąc: „Najlepszym z was jest ten, kto jest najlepszy dla swojej rodziny, a ja jestem najlepszym z was dla swojej
rodziny” (Ibn Madża, „Nika”, 50). Prorok Muhammad radził też pewnej kobiecie – Fatimie ibn Kais – aby nie poślubiała mężczyzny znanego z bicia kobiet
(Muslim, „Talaq”, 36)."

Jakakolwiek krzywda fizyczna wobec kobiet w świecie muzułmańskim wynika z ignorancji ludzi wobec ich własnej religii, braku bogobojności, a "oblewanie kogoś kwasem" jest surowo zabronione i karane przez prawo szariatu.

8. Czy żydzi i chrześcijanie mogą wyznawać swoją wiarę, jedynie gdy płacą "podatek" od własnego istnienia?

W zamian za ochronę przez muzułmanów w czasie wojny, zupełnie tak samo, jak Polacy płacą podatek od istnienia rządowi, za co m.in. w razie wojny broni ich armia. Z takiego podatku od własnej ochrony w razie wojny zwolnione są kobiety, dzieci, starsi i niepełnosprawni, którym zapewniona jest wg szariatu pensja, by nie musieli żebrać. Niemuzułmanie na ochotnika wstępujące do armii w razie wojny również go nie płacą. Sami muzułmanie zaś płacą zakat, podatek na ubogich.


Przytoczony werset w artykule:

Koran 47:4 – Kiedy więc spotkacie tych, którzy nie wierzą, uderzcie ich mieczem po szyi; a kiedy ich całkiem rozbijecie, to mocno zaciśnijcie na nich pęta.

Tłumaczenie z arabskiego na angielski Ali Unal, na polski: J.Surdel:

Koran 47:4 - Kiedy zatem na wojnie spotykacie ttych, którzy nie wierzą, uderzajcie ich po karkach (nie dając im okazji do pokonania was). Dokładnie: kiedy im już zadacie wystarczające staty ( nie kontynuujcie walki, lecz) zwiążcie ich mocnym węzłem jako jeńców. Potem uwolnijcie ich w akcie łaski, nie żądając nic w zamian albo za okupem (który może stanowić wzajemna wymiana jeńców wojennych), ażeby dzięki temu ustały działania wojenne z użyciem broni i wojna znalazła swój koniec.

Przytoczony werset w artykule:

Koran 8:12 – Twój Pan objawił aniołom: „Oto ja jestem z wami! Umocnijcie więc tych, którzy wierzą! Ja wrzucę strach w serca niewiernych. Bijcie ich więc po karkach! Bijcie ich po wszystkich palcach!”

Tłumaczenie z arabskiego na angielski Ali Unal / na polski: J.Surdel:

Koran 8:12 - A (tymczasem) twój Pan objawił aniołom: "Zaiste, Ja jestem z wami, przeto umocnijcie stopy tych, którzy wierzą. Ja rzucę strach w serca tych, którzy nie wierzą. Uderzajcie zatem po karkach i uderzajcie w każdy palec ( którzy przytrzymuje miecz lub łuk)."
Oba wersety dotyczą wojny. Muzułmanie mają zabronione rozpoczynać ataku jako pierwsi, ale mają nakazane bronić się. Proszę koniecznie obejrzeć filmy wojenne między narodami niemuzułmańskimi i przyjrzeć się dokładnie działaniom wojsk. Jesteśmyy przekonani, że polscy żołnierze na froncie nie walczą pistoletami na wodę.

9. Czy islam nakazuje obrzezanie kobiet (wycięcie łechtaczki)?

Jest dozwolona labioplastyka / plastyka warg sromowych w celu polepszenia komfortu i życia seksualnego, jak i z powodów estetycznych. Zabroniona jest bolesna i krzywdząca ingerencja w genitalia (tj wycięcie łechtaczki, zaszycie pochwy) - cytat z orzeczenia uczonych w islamie (fatły, wydanej przez Salmana Younas i zatwierdzonej przez Faraza Rabbani na stronie Seekersguidance.com).

W wielu krajach Afryki i Azji zwyczaj ten jest praktykowany jako bezmyślna tradycja, wywodząca się z czasów przedislamskich. Islam zabrania okaleczania dziewczynek i kobiet.

10. Czy głos kobiet w sądzie jest nieważny? Czy ofiara gwałtu trafia do więzienia?

Siostra Ajsza Sadeemka:
Zaczynając od mojego osobistego przykładu doczynienia z sądem szariatu; nikt mnie nie reprezentował, wysłuchano mojej sprawy, rozwiązano ją i przyznano mi rację pomimo byłego męża delikatnie ujmując komplikującego sprawę ze względu na rozwód na moje życzenie. To w praktyce.

Teoria mówi: "(...) w większości społeczeństw kobiety nie były zaangażowane w sferę ekonomii dlatego też były najczęściej niezaznajomione z treśćmi kontraktów, stąd wymagane było potwierdzenie podanej przez nią informacji przez kolejną kobietę. Uczeni wspomnieli również aspekt ochrony kobiet przed potencjalną presją mężczyzn by kobiety zeznawały na ich korzyść, co rozwiązywała obecność kolejnej kobiety, tak, by zezanie nie było powodem padnięcia ofiarą żadnej ze stron w konfliktach finansowych. Uczeni podkreślili również, że nie jest to wymóg absolutny, w sprawach dobrze znanych kobiecie od wczesnych lat islamu zezwalano na pojedyncze zeznania, a Muawiya, jeden z Towarzyszy Proroka i pierwszy przywódca Dynastii Umajjadów , przykładowo wydał orzeczenie rozwiązujące spór o posiadłości na podstawie zeznania Umm Salamy bez żadnych dodatkowych świadków" - cytat z strony yaqeeninstitute.org w artykule "Women in islamic law: Examing Five Prevalent Myths."



Przytoczony werset w artykule:

Koran 4:11 – „I daje wam Bóg przykazanie co do waszych dzieci: synowi przypada udział podobny do udziału dwóch córek”

Tłumaczenie z arabskiego na angielski Ali Unal / na polski: J.Surdel:

Koran 4:11 – Bóg nakazuje wam odnośnie do waszych dzieci (i podziału spadku pomiędzy nimi): syn ma otrzymać równowartość udziału ( w majątku przewidzianego dla) dwóch córek. (...)

Przypisy:

"Islam jest religią uniwersalną, biorącą pod uwagę warunki życia panujące we wszystkich czasach i wszystkich społeczeństwach. Reprezentujące światopogląd holistyczny i zajmuje się problemami uniwersalnymi w formie partykularnej. Rozpatrując muzułmańskie prawo dziedziczenia, powinniśmy wziąć pod uwagę wiele czynników socjologicznych i psychologicznych, takich jak np. psychologia mężczyzny i kobiety, ich obowiązki w rodzinie i społeczeństwie oraz wkład w gospodarkę."

"Jeśli chcemy zrozumieć przyczyny, dla których islam w niektórych przypadkach daje kobiecie połowę udziału mężczyzny ( w spadku), powinniśmy zwrócić uwagę nafakt, że zobowiązania finansowe mężczyzn daleko przewyższają zobowiązania kobiet. Pan młody musi przekazać pannie młodej ustalony "prezent" (pieniądze, kosztowności). Ten dar staje się własnością żony także po ewentualnym rozwodzie. Panna młoda nie ma obowiązku darowania niczego panu młodemu. Poza tym mąż musi zapewnić żonie i dzieciom utrzymanie, żona zaś nie jest zobowiązana do pomocy w tym względzie. Własność i dochody małżonki służą wyłącznie jej, chyba że dobrowolnie podzieli się nimi ze swoim mężem. (...)"

" Jeśli kobieta dziedziczy mniej niż mężczyzna, to w rzeczowistości nie jest pozbawiona niczego, na co sobie zapracowała. Spadek pochodzi ze źródła neutralnego, jest wartością dodatkową. Stanowi rodzaj pomocy, a pomoc jako taka jest rozdzielana zgodnie z najbardziej palącymi potrzeba i odpowiedzialnością. Szczególnie gdy owa dystrybucja jest regulowana przez prawo Boże."

"Mimo to, niektórzy wysuwają obiekcje, że udział jaki otrzymuje w spadku, powinien być od samego początku równy części, jaką otrzymuje mężczyzna. Wówczas nie istniałby potrzeba instytucji posagu i utrzymywania żony przez męża."

Więcej na ten temat można poczytać na stronie 195, Koran tłumaczenie Ali Unal, J. Surdel. 

Czy kobieta jest mniej inteligentna od mężczyzny? 

Al-Buchari 3.48.826: Mahomet zapytał: „Czyż wartość zeznań kobiety nie jest o połowę mniej wartościowa, niż gdy zeznaje mężczyzna?”. Kobieta odparła: „Tak”. A wtedy on rzekł: „Jest tak, gdyż umysł kobiety jest ułomny”

"Prawdą jest, że Muhammad (sallallaahu alejhi łasallam) wspomniał, że kobiety mają mniej inteligencji niż mężczyźni. Jeśli chodzi o podejmowanie decyzji między sprawami męża a żony, szariat uczynił męża głową rodziny. Żona musi dostosować się do jego rozporządzeń, ale nie oznacza to, że nie powinien się z nią konsultować lub że ona nie ma nic do powiedzenia w rodzinie, ale oznacza że ostateczna decyzja należy do męża. "

" Allah stworzył mężczyznę i kobietę do odzielnych ról, nadając im odzielne cechy: kobiety są na ogół bardziej emocjonalne od mężczyzn, a to dzięki macierzyństwie. Mężczyzna ma więcej inteligencji by móc sprawdzić się w roli strażnika i opiekuna kobiet. 

Islam nie naucza, że kobieta jest głupia. Islam nie sugeruje, że kobiety mają czuć się gorsze od mężczyzny. Wśród nas są ludzie o wyższym i niższym ilorazie inteligencji - a jednak nie czyni to ich ani gorszymi, ani lepszymi. Czynią to ich czyny. 

Mufti Ebrahim Desai 

Więcej na ten temat przeczytasz pod tym linkiem:

https://islamqa.org/hanafi/askimam/16181/according-to-islam-are-women-lacking-in-intellect-as-compared-to-men/

Czy zgwałcona kobieta idzie do więzienia?


Co do bycia ofiarą gwałtu, w oparciu o hadis ze zbioru Abu Dałud kara dla gwałciciela to ukamieniowanie jeśli jest żonaty lub 100 batów i deportacja jeśli jest nieżonaty.

Ofiarze gwałtu należy się kompensata finansowa, a część uczonych zezwala na aborcję dziecka z gwałtu do czwartego miesiąca ciąży jeżeli zagraża to zdrowiu i życiu kobiety (zdrowie psychiczne jest również brane pod uwagę).

Jeżeli jakieś państwo karze ofiarę gwałtu, to nie robi tego bo nakazuje mu szariat, tylko bo miesza prawo islamu z prawem, które wymyślił tamtejszy rząd lub król. Islam nie stosuje kar na ludziach, wobec których dokonano opresji.

11. Czy kobieta wnosi do małżeństwa tylko waginę?

Zaczynając od kontekstu seksualnego, "oboje z małżonków mają prawa wobec siebie pod tym względem i oboje mają obowiązek religijny zaspakajać potrzeby małżonka. Odmowa stosunku bez poważnej wymówki (np zdrowotnej) i używanie go jako narzędzia szantażu jest grzechem, to samo obowiązuje męża." (cytat z orzeczenia wydanego przez Muhammada Ibn Adama na stronie islamqa.org). Małżeństwo jest zawierane celem tworzenia harmonii w społeczeństwie, ochronie przed rozwiązłością i zapobieganiu sytuacji, w której dzieci spoza małżeństwa tracą na niepełnej opiece, rodzinie i zaangażowaniu obojga rodziców. Rola kobiety jest ceniona zarówno jako towarzyszki ("Najlepszym co można mieć w tym życiu jest religijna żona" - zbiór hadisów Muslim), jak i matki; powszechnym powiedzeniem w świecie islamu jest "Pierwszą madrasą (szkołą) dziecka jest kolano matki" - ceni się to, że wychowuje i kształtuje przyszłe pokolenia. Sprowadzanie tego wszystkiego do kontekstu tylko i wyłącznie seksualności to ogromny przejaw ignorancji.


Al Buchari 7.62.121: “Mahomet: Jeśli kobieta odmawia swojemu mężowi seksu, w nocy przeklną ją aniołowie”

Wyjaśnienia dotyczące przytoczonego hadisu:

Imam al-Nawawi (oby Allah miał nad nim litość) orzekł w swoim komentarzu:

„Ten hadis wskazuje, że jest niezgodne z prawem (haram), aby żona odmawiała mężowi intymności seksualnej bez ważnego powodu. Miesiączka nie będzie uważana za ważny powód, ponieważ mąż ma prawo cieszyć się nią odzianą w szaty” (Sharh Sahih Muslim, str. 1084)

Powyższe nie oznacza jednak w żaden sposób, że mąż może ją zmusić do stosunku.

Podobnie należy tutaj pamiętać, że żona musi być posłuszna mężowi, gdy prosi ją o intymność seksualną, chyba że ma uzasadniony powód. W związku z tym, jeśli żona jest chora, boi się fizycznej krzywdy lub jest wyczerpana emocjonalnie itp.; nie będzie musiała spełnić prośby męża o intymność seksualną.

Sprawy te należy rozwiązywać przy wzajemnym zrozumieniu, szacunku, miłości, łagodności i przedstawieniu swojego punktu widzenia współmałżonkowi.

[Mufti] Muhammad ibn Adam

https://islamqa.org/hanafi/daruliftaa/7638/can-a-wife-refuse-her-husbands-call-to-bed/


Werset przytoczony w artykule"

Koran 2:223: “Wasze kobiety są dla was polem uprawnym. Przychodźcie więc na wasze pole, jak chcecie, i czyńcie pierwej coś dobrego dla samych siebie. Bójcie się Boga i wiedzcie, że się spotkacie z Nim! A ty głoś radosną wieść dla wierzących!”

Werset Ali Unal / J.Surdel:

Koran 2:223 - Wasze kobiety są dla was jak ziemia uprawna (gdzie siejecie nasiona i otrzymujecie owoce), idźcie zatem na waszą rolę, jak wam się podoba i przygotujcie (to,co dobre) dla (przyszłości) waszych dusz. Postępujcie bogobojnie, nie wykraczając poza granice pobożności i posłuszeństwa wobec Niego ( zarówno w waszych relacjach z kobietami, jak i wychowując potomstwo, oraz we wszystkich innych sprawach). I wiedzcie, że się z Nim spotkacie; i głoście radosną wieść wierzącym ( o tym, co znajdą w Jego Obecności).

Przypis z wyjaśnieniami:

Niniejszy werset w kilku zwięzłych stwierdzeniach przypomina nam, że prawdziwym celem pożycia małżeńskiego nie są przyjemności zmysłowe, lecz posiadanie potomstwa i wychowanie go w sposób właściwy. Zaspokojenie pragnień zmysłowych jest rodzajem nagrody, mającej zachęcić do realizacji tego celu.

W małżeństwie odnajdujemy także innej przykłady mądrości, np to że małżenkowie są dla siebie nawzajem ubiorem ( a zatem ochraniają się wzajemnie przed niedozwolonymi relacjami płciowymi i powiększają nawzajem swoje duchowe piękno). Są też towarzyszami życia w radości i smutku. Z tego względu, co implikuje ten werset, a stwierdza jeden z hadisów (al Buchari), we współmałżonku najbardziej należy docenić szczerą pobożność. Poza tym, na co wskazał Wysłannik, pokój z nim, małżonkowie powinni być jak najbardziej dopasowani do siebie pod względem wiedzy, kultury i podobnych cech, aby ich malżeństwo było bogate i zacniejsze.
Dodatkowe wyjaśnienia:

Oznacza to, że Bóg nie stworzył tylko kobiety jako zapewnienie mężczyźnie rozrywki. Ich wzajemna relacja jest taka, jak między rolnikiem a jego ziemią. Rolnik podchodzi do swojego pola nie tylko dla przyjemności, ale dla zdobycia plonów. To metafora oznaczająca potmostwo. Człowiek powinien starać się zachować ciągłość rodzaju ludzkiego, aby po śmierci byli inni, którzy zastąpią go w jego zadaniach. Po drugie trzeba troszczyć się o dobro przyszłego pokolenia: o to, jak dalece jest ono obdarzone pobożnością religijną, doskonałością moralną i człowieczeństwem, i że należy robić wszystko, co możliwe, aby promować te cechy. Ostatnia część wersetu zawiera ostrzeżenie, że ci, którzy celowo zaniedbują te dwa obowiązki, zostaną przez Boga surowo potraktowani.

https://www.islamicstudies.info/tafheem.php?sura=2&verse=222&to=223

12. Czy Koran zabrania przyjaźni z niewiernymi?

"Egzegzeci Koranu jak Tabarani i inni wyjaśniają, że wspomniany wers nie zabrania mieć doczynienia z żydami czy chrześcijanami; zabrania formowania przymierza z nimi w znaczeniu towarzyszenia im przeciwko muzułmanom, ogólnie lub w specyficznej sytuacji. Oczywiście, że nie podoba nam się niewiara (odrzucenie Jednego Boga) tak jak i nie podobają nam się grzechy innych (w tym również muzułmanów), nie jest to jednak powodem, byśmy nie okazywali im dobroci, serdeczności a nawet miłości. Jedyny rodzaj miłości zakazanej wobec nich jest takim, który prowadzi do niewiary i posłuszeństwa im w kwestii niewiary. Nie ma nic złego w przyjaźni, życzeniu im dobrze, troski o nich, co więcej, jest to sunna (tradycja) Proroka, pokój z nim.

Koran dodaje: "Bóg nie zabrania wam postępować w sposób uprzejmy i sprawiedliwy wobec tych, którzy nie prowadzą wojny przeciwko wam ze względu na waszą religię ani nie wypędzają was z domów. Zaiste,
Bóg miłuje ludzi prawdziwie sprawiedliwych." (tł. Koranu 60:8)"

- cytat z orzeczenia Tabraze Azam, zatwierdzony przez Faraza Rabbani, na stronie seekersguidance.org ).


Przykład podany przez autora artykułu:

Koran 3:28: “Niech wierzący nie biorą sobie za przyjaciół niewiernych, z pominięciem wiernych! A kto tak uczyni, ten nie ma nic wspólnego z Bogiem, chyba że obawiacie się z ich strony jakiegoś niebezpieczeństwa. Bóg ostrzega was przed samym Sobą i do Boga zmierza wędrowanie”.

Tłumaczenie Ali Unal / J.S

Koran 3:28 - Niech wierzący nie biorą sobie niewierzących za przyjaciół, opiekunów i doradców, przedkładając ich nad wiernych. Kto tak czyni, nie jest na drodze pochodzącej od Boga i nie ma z Nim nic wspólnego, chyba że (czynicie tak) w celu ochrony przed nimi lub jako środek ostrożności (ażeby uchronić się przed prześladowaniem i przymuszaniem do odejścia od waszej religii, albo zdradą swej społeczności albo utratą życia). A Bóg ostrzega was przed samym Sobą i do Boga jest ostateczny powrót."

Przypisy - wyjaśnienia:

Ten werset nie zabrania wiernym traktować innych dobrze; nawet jeśli bliźni są niewiernymi, wierni powinni czynić im dobro. Przestrzeganie prawa, dotrzymywanie obietnic i umów, powaga i prawdomówność w transakcjach, dobroczynność i miłosierdzie - wszystko to należy do wymogów wiary.

Jednak, wierni nie mogą preferować niewierzących, szczególnie jeśli są w sposób otwarty wrogo nastawieni do islamu i muzułmanów podczas zajmowania się swoimi sprawami, ani nie mogą ich sobie brać za zaufaych, doradców, zarządców lub przyjaciół.

Nie mogą ustanawiać relacji z nimi w sposób, który by szkodził islamowi lub wspólnocie muzułmańskiej. Jedynie w celu chronienia islamu, wspólnoty muzułmańskiej i jej świętych wartości i tylko w przypadkach nieuchronnego zagrożenia niesprawiedliwością i prześladowaniem mogą brać ich za przyjaciół i obrońców, i tylko zakładając, że ich serca są w pełni zadowolone z wiary. Ale ten rodzaj relacji wymaga tego, by zachować granice, ustanowione przez Boga.

Dodatkowo zachęcamy przeczytać w języku angielskim:

https://www.islamicstudies.info/tafheem.php?sura=3&verse=21&to=30

13. Czy Koran jest najbardziej antysemicką księgą świata?

Jest mnóstwo historii Dzieci Izraela w Koranie i są one tam, ponieważ islam traktuje żydów jako poprzednią ummę, społeczność wiernych, czyli na takim samym poziomie, jak obecnych muzułmanów. Wielokrotnie usłyszycie to określenie w wypowiedziach uczonych: "poprzednia umma."

Powód, dla którego Koran przekazuje tyle historii i wydarzeń związanych z żydami, nie jest aby z nich drwić, a po to, byśmy my, jako kolejna społeczność (umma), wyciągnęli wnioski, przyjęli rady, nie popełnili tych samych błędów. Nie dotyczy to jedynie żydów, przekazane są historie też innych proroków i ich społeczności, nie jedynie Mojżesza, pokój z nim. Żydzi są nazywani w Koranie "Ludem Księgi" ponieważ wierzymy, że Torę zesłał Mojżeszowi ten sam Bóg. Nie odrzucamy jej.

"Czyż nie jest to dla nich wskazówką (i nauką pokazującą), jak wiele unicestwiliśmy przed nimi pokoleń, po których zniszczonych domostwach oni się (teraz) przechadzają? Z całą pewnością w tym są znaki (obwieszczające prawdę) dla ludzi roztropnych. " (tł. Koranu 20:128).

14. Czy walka z niewiernymi jest obowiązkiem każdego muzułmanina?

Zacznijmy od tego, że w sytuacji wojny Polak musi iść do wojska i bronić kraju. Nikt nie uznaje tego za ekstremizm.

"Islam spotyka się z krytyką ze względu na to, że dopuszcza wojnę prowadzoną w celu położenia kresu panowania niesprawiedliwości i tyranii, a przez to wybawienia prześladowanych i ustanowienia środowiska społeczno-politycznego, w którym islam i inne religie mogą być praktykowane w sposób swobodny. Ta krytyka jest niesprawiedliwa, gdyż opiera się na takiej argumentacji, jak gdyby to islam wprowadził wojnę do dziejów ludzkości. Jest ona niewłaściwa, jeśli podnoszą ją ci, którzy nazywają się chrześcijanami. Chociaż w Ewangeliach nie ma szczególnego przykazania: zezwolenia lub zakazu prowadzenia wojen (księgi te milczą na temat wojny i nie przedstawiają żadnych reguł jej prowadzenia lub powstrzymania się od niej), wojny w obrębie chrześcijaństwa były o wiele krwawsze, obejmowały szerszy zasięg i prowadzono je w sposób bezwzględny. W istocie chrześcijaństwo było w poprzednich
stuleciach nadużywane w celu zapewnienia mocarstwom zachodnim swoistej „przykrywki” i wręcz środka do przeprowadzenia kolonizacji dwóch trzecich ludów świata i zajęcia ich zasobów. Krytyka jest również niewłaściwa, jeśli podnoszą ją Żydzi, gdyż ich własne dzieje, podobnie jak dzieje narodów chrześcijańskich, pełne są wojen, a tzw. Stary Testament wyraźnie nakazuje wojny. Inne religie, w Azji wschodniej, południowej i południowo-wschodniej, nie zawierają norm, które by regulowały życie zbiorowe i można je raczej przyrównać do ezoterycznych filozofii, a jednak ich zwolennicy nie wzdragali się przed prowadzeniem wojen. Najmniejsze zaś prawo do krytyki islamu (i każdej innej religii) ma świat świecki, gdyż spowodował więcej rozlewu krwi w minionych kilku stuleciach, aniżeli podczas całych dotychczasowych dziejów ludzkich przed jego nastaniem. 

(...) Omawiane wersety (9:1-6) nie nakazują wojny, lecz zezwalają na nią pod warunkiem, że odbywa się ona dla sprawy Boga i w celach obronnych. Jasno również stwierdza, że nie można wykraczać poza granice ustalone przez Boga. Te granice dotyczą zarówno intencji, jak i praktyki. Islam na przykład zabrania wojny z takich motywów, jak podbój lub plądrowanie, bądź też w celu uzyskania jakiejś korzyści materialnej czy z pobudek rasistowskich. Islam nie usiłuje nikogo zmusić do zmiany religii. Przeciwnie – dąży do stworzenia takiego środowiska, w którym wszyscy mogą
przyjąć i wyznawać taką religię, jaką zechcą. 

Islam ustanowił również granice i ograniczenia dotyczące relacji przed konfliktem, w czasie jego trwania oraz po jego zakończeniu, na przykład:

• zakaz łamania zawartych układów,
• zakaz plądrowania i rabowania,
• zakaz popełniania niesprawiedliwości,
• zakaz krzywdzenia dzieci, kobiet, osób starszych oraz osób niewalczących z
obozu nieprzyjaciela,
• zakaz niszczenia ogrodów i pól uprawnych,
• zakaz zabijania inwentarza żywego,
• traktowanie z szacunkiem osób duchownych, które żyją w klasztorach i pustelniach oraz nieniszczenie ich budynków;

(Ibn al.-Athir, 3: 227).

Musimy również zwrócić uwagę na to, że przez wiele stuleci ludzie przyjmowali
islam w różnorodnych okolicznościach i w wielkich liczbach (w chwilach wyższości militarnej i politycznej, ale też w momentach upadku i poddania), podczas gdy tylko niewielu porzuciło tę religię i przyjęło inną. W części ze względu na psychologiczną trudność, którą ów sukces sprowokował u
tych, którzy nie życzyliby sobie takiego rozwoju sytuacji, a w części z powodu przesądów pochodzących z ignorancji na temat islamu, połączonej z dogmatycznym przekonaniem o wyższości swojej własnej kultury – niektórzy uczeni zachodni twierdzili, że islam jest religią miecza i był szerzony przy jego użyciu. To twierdzenie zostało jednak obalone również przez uczonych zachodnich – tych nieuprzedzonych, którzy potrafili przezwyciężyć własne uprzedzenie kulturowe. Jeden z nich pisze: „Wielu usiłowało odpowiedzieć na pytanie, dlaczego triumf islamu był tak szybki i całkowity? Czemureligię islamu przyjęło tak wiele milionów ludzi a tak niewielu od niej odeszło? Niektórzy usiłowali wyjaśnić pierwszy druzgocący sukces islamu, posługując się argumentem Miecza. 

Zapomnieli o lakonicznej ripoście Carlyle’a: ‘Najpierw zdobądźcie swój miecz’. Musicie zdobyć serca ludzkie, zanim zdołacie skłonić ich do narażenia na niebezpieczeństwo własnego życia dla was. Pierwsi zdobywcy islamu musieli wpierw zostać nawróceni na islam, zanim uczyniono z nich wojowników na Drodze Boga. We wszystkich tych wyjaśnieniach pomija się religię. Bez wątpienia, to sam islam jest główną przyczyną swego triumfu. Islam nie tylko został natychmiast przyjęty (przez wiele ludów i ras) w Arabii, Syrii, Persji, Egipcie, Północnej Afryce i Hiszpanii podczas swego pierwszego wybuchu, lecz z wyjątkiem Hiszpanii – nigdy nie utracił swej ziemi. Od momentu swego pojawienia się stale się rozprzestrzenia. Uznając zróżnicowane przyczyny, które doprowadziły do błyskawicznego rozprzestrzenienia się islamu, należy stwierdzić, że nie liczą się one w odniesieniu do jego trwałości. W samej religii musi być coś takiego, co wyjaśnia jej trwałość i rozprzestrzenianie się oraz obecną tak wielką liczbę wyznawców… Islam obudził entuzjazm, którego nigdy nikt nie prześcignął. Islam miał swoich męczenników, ascetów i anachoretów, którzy odrzucili całe ofiarowane im życie i przyjmowali z uśmiechem śmierć – ze względu na wiarę, którą żywili”. 

(Ezzatti, cytat z Stanley Lane-Poole, Study in a Mosque, 86-89).

Islam rozprzestrzeniał się dzięki swojej treści religijnej i wartościom, a także „swojej sile oddziaływania i zdolności do zaspokajania duchowych i materialnych potrzeb ludów zupełnie obcych swoim muzułmańskim zdobywcom”. Pośród innych, ważnych czynników należy wymienić tolerancję, jaką islam okazywał ludziom wyznającym inną religię, brak hierarchii kościelnej, wolność intelektualną, równość i sprawiedliwość, którą nakazuje islam i o którą muzułmanie walczyli poprzez stulecia, wartości etyczne propagowane przez islam, jego otwartość i uniwersalizm, humanitarność i braterstwo. Do tego należy jeszcze dołączyć działalność sufich, moralną wyższość muzułmańskich kupców, zasadę „nakazywania” dobra, a także dynamizm i wspaniałość cywilizacji muzułmańskiej. Wszystko to przyczyniło się do rozpowszechnienia się islamu." - "Islam i wojna oraz głowne czynniki rozprzestrzeniania się islamu", przypisy w tłumaczeniu Koranu J.Surdela i A.Unala.

Przykłady podane przez autora tekstu:

Koran 4:89: “Oni tęsknią za tym, byście stali się niewiernymi, tak jak sami są niewiernymi, i byście wszyscy byli (im) równi. Nie bierzcie zatem spośród nich zaufanych i sprzymierzeńców, dopóki nie wywędrują (do Medyny i nie dołączą do was) dla Sprawy Boga. Jeśli jednak się odwrócą (od tego wezwania i w dalszym ciągu będą kierować swą wrogość przeciwkoo wam), to chwytajcie ich i zabijajcie, gdziekolwiek ich znajdziecie. I nie bierzcie sobie nikogo spomiędzy nich za zaufanego ani pomocnika."

Przypis - wyjaśnienia:

Jak relacjonują źródła, ostatnie dwa wersety odnoszą się do ludzi należących do plemion Ghatfan i Asad; wyznali oni wiarę w Medynie, lecz po powrocie na swoje ziemie wrócili do niewiary i współpracowali z mekkańskimi politeistami przeciwko muzułmanom.

To,że dany werset został objawiony w związku z pewnym wydarzeniem, nie oznacza, iż się do niego ogranicza. Koran wskazuje tutaj typową hipokryzję.

Hipokryci, którzy stale żyli w obawie, czy wydarzenia potoczą się na ich korzyść bądź niekorzyść, wyznali swą wiarę po przybyciu do Medyny w celu zyskania zaudania muzułmanów. Wróciwszy jednak do domów, brali udział we wszystkich wrogich machinacjach przeciwko islamowi i muzułmanom. Kluczowe znaczenie miała emigracja do Medyny - była ona znakiem prawdziwej wiary w czasie, gdy muzułmanie cierpieli prześladowania i ograniczenia nałożone na nich przez niewiernych. Koran ostrzega wiernych przed hipokrytami.

Dodatkowo zachęcamy przeczytać "Kontrowersyjne wersety Koranu".

Na temat dżihadu zachęcamy przeczytać "Czym jest dżihad?"

Wkrótce sami dodamy tlumaczenia na ten temat insza Allah.

15. Czy muzułmanie zamordowali 27 milionów ludzi?

Na przestrzeni ostatnich 1400 lat miało miejsca wiele wojen, więc to stwierdzenie jest abstrakcyjne i nie poparte żadnymi rzeczowymi dowodami. Nie ma zestawień porównącego ilość ludzi wymordowanych przez niemuzułmanów kontra muzułmanie, a z historii wiemy że podczas II Wojny Światowej wymordowano ponad 60 milionów ludzi. Jeśli autor tekstu ma na myśli działania organizacji terrorystycznych jak ISIS, Al Kaida itp - zostali oni jednogłośnie odrzuceni przez uczonych muzułmanskich z całego świata i nie są traktowani jako reprezentacja islamu, a zaprzeczenie naszych wartości. Oskarżenie to nie ma zatem sensu. 

16. Czy islam nie nakazuje czynić dobra?

Kolejna bzdura. Mamy tysiące hadisów nakazujących dobre traktowanie innych, w tym niemuzułmanów, dbanie o ubogich, zwierzęta; zakazu zawyżania cen, oszustw w handlu; hadisy uczące nas że jakakolwiek kradzież czyni nielegalny dochód sprawią, że nasze prośby do Boga nie zostaną wysłuchane. Islam zakazuje również obmowy, kłamstwa na temat innych, niszczenia reputacji i całej masy różnych rzeczy szkodliwych dla społeczeństwa i jego harmonii.

Zachęcam do przeczytania: 7 głównych grzechów w islamie.

Werset podany przez autora artykułu:


Koran 73:10: “Znoś cierpliwie to, co oni [kafirowie] mówią! Uciekaj od nich ucieczką piękną!”

Tłumaczenie Alu Unal / J.S

Koran 73:10 - I znoś cierpliwie wszystko to, co oni mówią (przeciwko tobie); i trzymaj się z dala od ich drogi ( i oddal się od nich) w piękny sposób ( nie tak, jak oni odnosozą się do ciebie - a raczej zdobywając się na przebaczenie i dobrą radę)

Wyjaśnienia:

"Oddalenie od nich nie oznacza zerwania z nimi wszelkich więzi, ale oznacza: nie utrzymywania z nimi bliskich stosunków, lekceważenie ich infantylnego zachowania i ich nonsensu. Powinno się jednak robić to bez okazywania żalu, złości ani temperamentu, ale z wdziękiem jak osoba szlachetna, która lekceważy obraźliwe uwagi podłej osoby. "

https://www.islamicstudies.info/tafheem.php?sura=73&verse=1&to=18

Przykład wersetu podany przez autora:

Koran 3:28: “Niech wierzący nie biorą sobie za przyjaciół niewiernych, z pominięciem wiernych! A kto tak uczyni, ten nie ma nic wspólnego z Bogiem, chyba że obawiacie się z ich strony jakiegoś niebezpieczeństwa. Bóg ostrzega was przed samym Sobą i do Boga zmierza wędrowanie”.

Tłumaczenie Ali Unal / J.S

Koran 3:28 - Niech wierzący nie biorą sobie niewierzących za przyjaciół, opiekunów i doradców, przedkładając ich nad wiernych. Kto tak czyni, nie jest na drodze pochodzącej od Boga i nie ma z Nim nic wspólnego, chyba że (czynicie tak) w celu ochrony przed nimi lub jako środek ostrożności (ażeby uchronić się przed prześladowaniami i przymuszaniem do odejścia od waszej religii, albo zdradą swej społeczności albo utratą życia). A Bóg ostrzega was przed samym Sobą i do Boga jest ostateczny powrót." 

Wyjaśnienia:

"Ten werset nie zabrania wiernym traktowania innych dobrze nawet jeśli bliźni są niewiernymi, wierni powinni czynić im dobro. Przestrzeganie prawa, doostrzymywanie obietnic i umów, powaga i prawdomówność w transakcjach, dobroczynność i miłosierdzie - wszystko to należy do wymogów wiary. (...) str. 144"










Zapraszamy na instagram Siostry w islamie z tłumaczeniami hadisów na polski.


17. Czy muzyka jest zabroniona w islamie?

Zapraszamy do przeczytania tych artykułów:


" Islam, muzyka i śpiew"


"Czy Koran i hadisy zabraniają słuchać muzyki?"


"Naszidy bez muzyki"


18. Czy Koran ukazuję kobiety jako mniej warte?


Tłumaczenie Koranu Ali Unal / J.Surdel


Koran 4:34 - Mężczyźni (którzy są w stanie wypełniać swoje powinności ) chronią i utrzymują kobiety ze względu na to, że Bóg wyposażył niektórych spomiędzy rrodzaju ludzkiego (pod pewnymi względami) w większe zdolności niż innych i że oni (mężczyźni) wydają ze swojego majątku (na utrzymanie rodziny). (...)

Wyjaśnienie str. 205

Ten werset ma ogromne znaczenie dla relacji pomiędzy kobietami a mężczyznami oraz dla prawa rodzinnego. Zwraca bowiem uwagę na następujące, niezwykle istotne sprawy:

- Bóg nie stworzył wszystkich ludzi takimi samymi pod każdym względem, lecz dał każdej osobie jakąś cechę wyróżniającą go od innych. Taki jest wymóg życia społecznego i takie jest pochodzenie podziału pracy. Bóg stworzył mężczyzn ze swego rodzaju wyższością nad kobietami pod pewnymi względami, ale również kobietom dał wyższość nad mężczyznami - pod innymi względami. Nie dotyczy to wszystkich mężczyzn i kobiet w równym stopniu.

- Można przyjąć jako zasadę generalną, że Bóg wyposażył mężczyznę w większą siłę fizyczną niż kobietę oraz w większą zdolność do zarządzania. Jednocześnie Bóg nałożył na mężczyznę odpowiedzialność finansową za rodzinę. Oczywiście zdarzają się i tutaj odstępstwa od reguły: są kobietyy, które okazują się lepszymi zarządcami niż mężczyźni. Z tych to przyczyn Bóg uczynił mężczyznę głową rodziny. Nie oznacza to jednak, że mężczyźni mają w rodzinie władzę absolutną. Ta władza musi być wykonywana zgodnie z zasadą Proroka: Władcą ludzi jest ten kto im służy. Odpowiedzialność jest proporcjonalna do władzy, a władza jest proporcjonalna do odpowiedzialności.

(...)

Islam nigdy nie pozostawia kobiet bez ochrony w obliczu złego traktowania ze strony mężczyzn i zaniedbywania przez nich obowiązków wobec rodziny. (...)

- Żaden system ani religia nie mają prawa żądać przeprosin za żadne z jego praw, włączając przepisy z wersetu 34. Przeciwnie, wszelkie przeprowadzane badania pokazują, że kobiety były poddane nadużyciom w niemal wszystkich innych "religiach" i systemach i ta sytuacja trwa do dzisiaj - w świecie nowoczesnym i "cywilizowanym". Tymczasem epoka, gdy islam praktykowano sumiennie, była złotym wiekiem dla kobiet.

Jako wystarczający przykład przytoczymy opinię, jaką wyrażali podróżnicy i obserwatorzy w pierwszej ćwierci XVIII wieku, kiedy to cały świat muzułmański - w tym i Państwo Ottomańskie - chylił się ku upadkowi:

"Nikt nie zamyka na klucz swego domu w mieście, w któym żyje około miliona ludzi, ponieważ nie zarejestrowano dotąd kradzieży. Nie widać włóczęgów ani żebraków, ani też ludzi,, którzy by głośno krzyczeli na ulicach. Kobiety cieszą się wielkim szacunkiem i swoistym autorytetem w domu. Nie ma (dla nich) nic wstrętnego niż wpatrywanie się w kobiety spacerujące ulicami, a już szczególnie podnoszenie na nie ręki." - Djevad, 35-36 ;; cytat. za P.Porterem, posłem brytyjskim w Turcji.

19. Czy muzułmanie tworzą getta zakazane dla niewiernych?




Obowiązkiem muzułmanów jest dała (dawah) - nauczanie islamu, a nie izolowanie i odpychanie innowierców. W okresie ramadanu meczety na całym świecie serwują darmoowe posiłki dla każdego, kto pragnie zjeść go w naszym towarzystwie. Również w Polsce. 


https://youtu.be/-jtHI61UNTo

Jest to kolejne kłamstwo i manipulacja przeciwników islamu.

Zgodzę się co do tego, że w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych powstawały etniczne enklawy tworzone przez imigrantów, tak jak nigdyś Polacy w Chicago, czy Włosi w Nowym Jorku osiedlali się blisko siebie, tak dziś ludność wywodząca się z krajów muzułmańskich (najczęściej o niskim statusie życia) gromadzi się w jednym miejscu. Jednak należy mieć na uwadze, że nie wszyscy praktykują islam lub mają podstawową wiedzę na temat etykiety islamskiej. Gdyby w takich miejscach naprawdę wprowadzono szariat to zniknełaby przestępczość. A tak przeciwnicy islamu mają asa w rękawie. Na ten temat można poczytać w tym artykule: https://eeradicalization.com/muslim-no-go-zones-in-the-west-a-myth-or-a-reality/

Od siostry Ajszy:

Drogi Autorze, od 11 lat mieszkam w Wielkiej Brytanii, na głównie muzułmańskich dzielnicach, najczęściej zaraz przy meczecie i nigdy nie widziałam wyimaginowanych przez islamofobów "no-go zones." Aktualnie mam 3 minuty do głównego meczetu w mieście, ogromnego, i tyle samo do polskiego sklepu, jednego z conajmniej 7 w obrębie 10-minutowego spaceru, na tej muzułmańskiej dzielnicy "no-go" oprócz sklepów spożywczych jest też polski sklep mięsny. Nie spotkałam się z żadną haram policją, szariat obowiązuje muzułmanów jeśli mają chęci przestrzegać tego, czego od nich wymaga. Jeśli ludzi chodzących od domu do domu nazywa się haram policją, to są nią również świadkowie Jehovy? Mało tego, chodzili ostatnio i po mojej ulicy, nikt im nie nie przeszkadzał w głoszeniu chrześcijaństwa. Proszę nie szerzyć bzdur.
---------

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat Islamu, gorąco zachęcam do zakupienia książek

http://bibliotekamuzulmanska.pl/ksiazki/

Strony, gdzie poczytasz wartościowe informacje o islamie:


Darmowe Ebooki o islamie


----

Wpis to odpowiedź na artykuł zawierający "średniowieczne", stereotypowe i błędne informacje na temat islamu: http://sredniowieczny.pl/islam-i-prawo-szariatu/

Autorki wpisu: Inayah Maria,  Ajsza Sadeem, Khadija Bint Dawah i siostry Be Nour