Emigracja do niemuzułmańskiego kraju: kiedy wolno, a kiedy nie?

Kwestia emigracji do niemuzułmańskiego kraju i osiedlenia się tam na stałe to kwestia, w której orzeczenie (fatwa) będzie różnić się w zależności od sytuacji i powodów osobistych:

1) Jeśli muzułmanin jest zmuszony wyższymi okolicznościami do emigracji np: jest prześladowany w swoim kraju, więziony bezpodstawnie, jego majątek został skonfiskowany itp. - bez popełnienia żadnego przestępstwa; jeśli nie widzi dla siebie innego wyjścia niż emigracja do niemuzułmańskiego kraju to wtedy będzie mógł to zrobić; pod warunkiem że będzie chronił swoją wiarę i będzie trzymał się z dala od szeroko rozpowszechnionej niemoralności. 

2) Podobnie w przypadku, gdy zmuszony zostaje do emigracji przez sytuację finansową np. nie zarabia wystarczających środków na zaspokojenie podstawowego statusu życia mimo dużego wysiłku. Zarabianie na życie w sposób dozwolony (halal) jest takim samym obowiązkiem, jak inne obowiązki (fard np. modlitwa). Szariat nie wyznacza konkretnych prac, które można wykonywać.

Allah Ta'la mówi:

"On jest Tym, który uczynił wam ziemię poddaną (jak potulne zwierzę), przeto wędrujcie po jej ramionach (wyżynach) i jedzcie z Jego zaopatrzenia; jednak pamiętajcie że do Niego nastąpi Zmartwychwstanie." Koran 67:15

3) Jeśli muzułmanin przyjmie obywatelstwo kraju niemuzułmańskiego w celu zachęcania obywateli do islamu lub z intencją przekazywania islamskich nauk mieszkającym tam muzułmanom, by zachęcać ich do pozostania przy swojej wierze, to jest to bardzo zalecane i wiąże się z wielką nagrodą. Wielu sahaba (towarzyszy) osiedlało się w odległych krajach niewierzących w tym celu; Takie działanie jest zaliczane do ich wielkich cnót i zasług. 

4) Jeśli dana osoba ma wystarczające środki by utrzymać się w swoim ojczystym kraju, aby zapewnić sobie minimum przeciętny standard życia i komfort, to emigracja nie jest zalecana, bo opuszczenie muzułmańskiego kraju zagraża naszej wierze i moralności. Doświadczenie pokazuje, że ludzie, którzy osiedlają się w krajach niemuzułmańskich dla pomnożenia dóbr, luksusu i wygody, słabną w obliczu wielu pokus zła i niewiary. 

5) Na koniec, jeśli osoba przyjmuje narodowość niemuzułmańskiego kraju wyłącznie w celu podniesienia swojej pozycji w społeczeństwie i zdobywania dóbr materialnych, z powodu dumy, preferowania narodowości niemuzułmańskiej lub pragnienia naśladowania niewierzących, wówczas wszystkie te działania są haram bez wyjątku. Nie ma potrzeby przytaczać dowodów. 

https://islamqa.org/hanafi/qibla-hanafi/35326/emigration-to-a-non-muslim-country-2/

Tłumaczenie: Oszczanowska