Jak muzułmanki powinny ubierać się na Zachodzie? Szejkh Faraz Rabbani


Jak muzułmanki powinny ubierać się na Zachodzie? - odpowiada Szejkh Faraz Rabbani

Pyt: Czy mógłbyś pomóc siostrom żyjącym w niemuzułmańskich państwach z wytycznymi dotyczącymi hidżabu, gdzie noszenie czarnej abaji może zwracać mnóstwo uwagi, co przeczy idei hidżabu? Wiele z nas musi ograniczać swoje zajęcia poza domem by nie narażać się na ataki fizyczne, szczególnie w świetle sytuacji politycznej ostatnimi czasy oraz islamofobii. 


Odp: Jeśli chodzi o hidżab, nie ma nigdzie wytycznych z perspektywy islamu, że ma to być czarna abaja. Nakaz wobec kobiet jak i mężczyzn mówi o zakryciu aury, w sposób skromny i godny. Cokolwiek sprosta tym wytycznym, spełni swoją rolę wobec nakazu Bożego. Nie ma jednego rodzaju ubrania lub materiału wyznaczonego w tym celu. Nie ma też dodatkowego zysku z noszenia konkretnego koloru np czarnego lub tylko jednokolorowego ubrania. Cokolwiek zakrywa męską aurę (od pępka do kolan) lub kobiecą aurę (wszystko poza rękami i twarzą oraz wg niektórych hanafickich uczonych stopami) spełnia zadanie hidżabu. W różnych państwach świata muzułmańskiego cokolwiek było tradycyjnym ubraniem uznawanym za skromne i godne, niezależnie od koloru, było akceptowane. Czytałem na przykład wypowiedzi północnoafrykańskich uczonych, którzy otwarcie krytykowali przekonanie, by było to uznawane za religijny uczynek, że kobieta z Libii lub Tunezji ubiera się tak, jak robią to Saudyjki. Jest wiele sposobów, które pozwalają na wypełnienie tego nakazu. Musimy być w religii wytrwali wobec tego, co faktycznie jest nakazem Allah subhanahu ła ta'Ala. O ile wykonujemy go w rozsądny sposób, możemy brać pod uwagę społeczeństwo i inne czynniki, jednakże jeśli chodzi o sam nakaz, powinniśmy wiedzieć jakie są jego granice i dążyć do zmieszczenia się w nich. Powinniśmy robić to z przekonaniem, wiarą, zaufaniem (Bogu- przyp.tł). Ludzie biorą siłę do zrobienia tego poprzez bycie wokół innych muzułmanów, jak nakazał nam nasz Prorok solallahu 'Alajhi ła sallam słowami: "Bądźcie z społecznością i unikajcie bycia w pojedynkę; Szatan jest bliżej jednej osoby aniżeli dwóch." Kiedy dana osoba stara się praktykować religię i pewne rzeczy są dla niej wyzwaniem, bardzo łatwo jest jej poczuć się przytłoczoną. Jeśli zaś ktoś praktykuje jako część społeczeństwa o wspólnym zaangażowaniu i poziomie troski wobec podtrzymywania tych samych wartości i podążania za tym samym przewodnictwem, daje to im siłę i wytrwałość. Jako wierzący powinniśmy również być świadomi społeczeństwa, w jakim żyjemy i praw, jakie nam przyznaje, i to nie tylko nam, ale też być aktywnie wspierającymi prawa innych do praktykowania ich własnych religii. Jest to bardzo ważne, byśmy strzegli tego prawa.

Kolejnym aspektem poruszanym przez uczonych względem ubrania i zachowania jest to, że skromny strój nie jest równoznaczny z zachowywaniem się srogo wobec innych.

Jak to się mówi: jeśli masz dobry charakter, to wszystko ujdzie ci na sucho. Jeśli jesteś miłą osobą, ludzi nie będzie interesowało, co robisz. Mam znajomego, bardzo dobrego w swoim fachu informatyka, który miał w zwyczaju chodzić do pracy w szalwar kamizie i wielkim turbanie. Zapytałem go: "A jak doszło do tego?" Odpowiedział: "Jestem dobry w tym co robię i staram się być miłym gościem przy okazji." 

Zatem jeśli robisz dobrze to, czego się od ciebie oczekuje i jesteś miłą osobą do ludzi wokół, możesz nosić, co chcesz. Kolejnym punktem dla ubioru i zachowania jest to, że wierzący stara się być człowiekiem dążącym do znakomitości we wszystkim co robi, a więc m.in. pracy. Dodajmy do tego dobry charakter - bycie przyjaznym, pomocnym, wspierającym, przestrzeganie tych wszystkich sunn (tradycji Proroka solallahu 'Alajhi ła sallam) interakcji społecznych, wtedy wystarczy zaufać Allah. Nie jest to rozwiązaniem powiedzieć "To trudne więc nie będę tego robić." Wtedy sami utrudniamy sobie praktykę, wyrzucamy za plecy własną religię i ograniczamy jej rozwój.


https://www.youtube.com/watch?v=hniuyxT5cdA

tłumaczenie: Khadija, Bint Dawah