Feminizm w islamie • Poligamia • Czy feministka to wciąż muzułmanka?
Feminizm w islamie
'Feminizm' jest bardzo niejednoznacznym terminem.
Zgodnie z Wikipedią to: „ szereg ruchów społecznych i politycznych oraz ideologii, które łączy wspólny cel, czyli zdefiniowanie, uzyskanie i utrzymywanie równości płci pod względem politycznym, ekonomicznym, osobistym i społecznym.”
Mimo, że wydaje się, że nawołuje do wyzwolenia, to w rzeczywistości, jest wezwaniem do równouprawnienia.
W istocie, feminizm zaprzecza ludzkiej rzeczywistości, jest niejasny, i nie dąży do sprawiedliwości.
Zacznijmy od początku.
Feministki głoszą, że społeczeństwo zdominowane przez mężczyzn, tak zwany „patriarchat”, pozbawia kobiety człowieczeństwa. To jednostronne twierdzenie, ogranicza przywileje, z których korzystały kobiety, tylko dlatego, że są kobietami. Te przywileje nie są doceniane przez feministki, ponieważ stają się niewidoczne dla tych, którzy je posiadają.
Feminizm nie rozumie, ani nie uwzględnia naturalnych skłonności płci. Praktycznie wszystkie gatunki, od pszczół do ssaków naczelnych mają określone role, z biologicznym rozróżnieniem między płciami.
Jednak feministki upierają się, że wszelkie podziały (między płciami) są wymysłami (mężczyzn) i nie ma nic w biologii w odniesieniu do mężczyzn i kobiet, co mogłoby informować o przydzieleniu im konkretnych ról społecznych.
Tymczasem badania naukowe wyraźnie wykazały, że testosteron przyczynia się do budowania mięśni, zwiększa poziom rywalizacji, pewności siebie i chęci podejmowania ryzyka - co sprawia, że mężczyźni lepiej nadają się do bardziej niebezpiecznych i wymagających rywalizacji ról w społeczeństwie. To przez testosteron, mężczyźni naturalnie skłaniają się do bycia szybszymi, większymi, posiadającymi większą wytrzymałość i siłę fizyczną. Tak więc nauczanie pań, że natura daje im równe szanse z mężczyzną, wprowadza w duży błąd.
Wraz z początkiem islamu i jego specjalnych nauk, życie kobiet weszło w nową fazę - diametralnie różniło się od poprzedniej, bo kobiety mogły korzystać ze wszystkich rodzajów praw: indywidualnych, społecznych i praw człowieka.
Podstawowa nauka z Koranu, w odniesieniu do kobiet, brzmi:
وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ (البقرة:228)
„ Zgodnie ze zwyczajową praktyką - dobrą i uznaną przez religię - kobiety mają prawa podobne do tych, jakie mają wobec nich mężczyźni (…)” Koran 2:228
To oznacza, że kobiety posiadły prawa i przywileje, w tym samym stopniu, co obowiązki, które wypełniają wobec społeczeństwa.
Islam obiecał korzyści z całkowitej pomyślności obojga płci.
W islamie, mężczyźni i kobiety oraz ich działania są postrzegane na równi w oczach Allaha Najwyższego; Mówi to w Koranie:
وَ مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْـثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولٌئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ (غافر:40)
„ … podczas gdy ten, kto czyni dobre, prawe dzieła, czy to mężczyzna, czy kobieta - jest wierzący - ten wejdzie do Raju, otrzymując tam zaopatrzenie bez miary.” 40:40
مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْـثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (النحل:97)
„Tego, kto czyni dobre, prawe dzieła, czy to mężczyzna, czy kobieta, i jest wierzącym … „ 16:97
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ ۖ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۖ (آل عمران:195)
„I tak oto odpowiada im ich (Miłosierny i Szczodry) Pan: „Ja nie pozwolę nigdy przepaść dziełu żadnego z was, czy będzie to mężczyzna czy kobieta (czyniący dobro). Jako mężczyźni i kobiety podążający tą samą drogą wszyscy jesteście jedni z drugich.” 3:195
Zostało wyjaśnione, że każdy mężczyzna i każda kobieta, stosując i wdrażając islamski program nauczania, mogą osiągnąć duchową i materialną doskonałość, posiadając czyste, dobre życie, pełne łatwości i komfortu.
Islam postrzega kobietę, jak mężczyznę, jako całkowicie wolnych i niezależnych. Ta wolność jest zadeklarowana dla wszystkich ludzi, kobiet i mężczyzn.
Allah Ta’alah wspomina w Koranie:
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (المدثر:38)
„Każda osoba jest poręczycielem tego, co zarabia swoimi uczynkami.” 74:38
مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا (فصلت:46)
„Kto czyni dobre, prawe dzieła, to czyni je dla swego własnego dobra; a kto czyni zło, to czyni je na własną szkodę. „ 41:46
Z drugiej strony, ponieważ niezależność jest nieuniknioną konsekwencją wolnej woli i posiadania wyboru, islam rozszerzył finansowe przywileje, pozwalając kobietom na zawieranie własnych transakcji pieniężnych i traktując je jako właścicielki dochodów, majątku i inwestycji.
Allah Najwyższy mówi:
لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا وَ لِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ (النساء:32)
”Mężczyźni będą mieć udział zgodnie z tym, co zarobili (w znaczeniu materialnym i duchowym), i kobiety będą miały udział zgodnie z tym, co zarobiły.” 4:32
Możemy łatwo wywnioskować, że islam utrzymuje pod wielkim szacunkiem niezależność finansową kobiet i nie rozróżnia między mężczyzną, a kobietą w tej kwestii.
Jednak, pomimo wyżej wspomnianego wersetu, islam nakazuje mężczyznom zapewnienie kobietom utrzymania, niezależnie od tego, czy pracują, czy nie. Jako żona ma prawo posiadania własnego dachu nad głową, i ma gwarantowaną ochronę finansową, w razie gdyby jej małżeństwo nie prosperowało właściwie.
Małżeństwo jest podstawą życia rodzinnego i podstawową jednostką społeczeństwa islamskiego, przydzielając obojgu prawa i obowiązki.
Ponadto, kobieta jako matka, otrzymuje pierwszeństwo szacunku i poważania od dzieci, nad ojcem. Odgrywa cenioną rolę, jako serce i dusza rodziny, i rozszerzenie społeczeństwa.
Islam odnosi się do kobiet i mężczyzn, najczęściej w ten sam sposób, ponieważ oboje mają identyczne ludzkie cechy.
Kobieta w islamie, tak samo jak mężczyzna, posiada duszę, wolę i wybór, oraz postrzega ją jako podążającą ścieżką ku duchowej doskonałości, co jest celem stworzenia ludzkości.
Mężczyźni i kobiety są rozpatrywani oddzielnie, tylko w odniesieniu do niewielu obszarów, w których różnią się między sobą. Poprzez poligamię, kwestie związane z małżeństwem (rozwód itp.), udziału w życiu politycznym, prawo spadkowe i dress code, te aspekty stają się wyrazem wzajemnego dopełnienia z mężczyznami, a nie konkurencji.
W tych i pozostałtych aspektach, powód poróżnienia leży w zdrowym sposobie myślenia. Aż do pojawienia się feminizmu, brak możliwości pracy kobiet, nakaz skromnego ubioru, podróżowanie w towarzystwie opiekuna itd były widziane jako uhonorowanie, szacunek wobec kobiet i ich godności. Obecnie (feministki) nazywają to niesprawiedliwością.