Kariera medyczna i zasada interakcji z ludźmi
Odpowiada: Sidi Wasil Shiliwala
Lekarze i pacjenci różnych płci
Ogólna zasada głosi, że mężczyźni (pacjenci) muszą szukać lekarzy, a kobiety (pacjentki) muszą szukać lekarek, szczególnie, gdy badanie lub leczenie wymaga odkrycia aury.
Mamy kilka wyjątków od tej zasady: kiedy nie ma lekarza tej samej płci co nasza, to możemy udać się do specjalisty przeciwnej płci. Takie wyjątki opierają się na zasadzie potrzeby, w przypadku której taki scenariusz jest dozwolony jedynie w zakresie konieczności. [ Majalla]
Szkolenie i praktyka medyczna
Ta zasada potrzeby również tyczy się lekarzy. Na przykład, praktyka wymagać studiowania szczegółów i graficznych ilustracji ludzkiego ciała, które dla innych byłyby haram (do oglądania bez potrzeby). Patrzenie na takie obrazy, zdjęcia, nagość ciała jest dozwolone tylko ze względu na potrzebę nauki ludzkiej anatomii i różnych stanów chorobowych.
Podobnie, zasada ta odnosi się do leczenia pacjentów innej płci. W sytuacji, gdzie nie ma innego lekarza do dyspozycji, w celu odbycia praktyk w kraju niemuzułmańskim lub w przypadku udzielenia pierwszej pomocy, będzie to dozwolone.
Jednak nawet w takich okolicznościach, lekarze muszą ograniczyć kontakt z pacjentami przeciwnej płci; Drzwi do gabinetu powinny być uchylone lub wskazana jest obecność pielęgniarki, czy członka rodziny pacjenta/pacjentki.
Wysokie intencje i zachowanie własnej religii
Biorąc pod uwagę powyższe dyspensacje, które należy podjąć w celu praktykowania medycyny, bardzo ważne jest, aby wybrać tę pracę, mając jasne zrozumienie tego, co robimy i co nami kieruje.
Opiekowanie się i leczenie innych jest wysoko nagradzanym aktem w islamie. Prorok ﷺ powiedział: „ Każdy kto usuwa ziemskie cierpienie z wierzącego, Allah zabierze jego cierpienie w Dniu Sądu. Każdy, kto łagodzi wiele potrzebującej osobie, Allah złagodzi mu wiele w tym i przyszłym świecie. Każdy, kto ochrania muzułmanina, Allah ochroni go w tym i przyszłym świecie. Allah będzie służył Jego słudze, tak długo jak sługa będzie służył swojemu bratu.” [Nawawi, al Arba’in}
Bycie lekarzem jest bardzo szlachetną profesją. Powinno dbać się o czystą intencje - poświęcenie życia opiekując się chorymi, by otrzymać w zamian błogosławieństwa i nagrodzy Allaha.
Allah uczynił nas różnymi, i nie każdy ma możliwości zostać lekarzem. Jedni nie będą mogli opanować stresu, a innych pokona widok krwi i chorób. Nawet ci, którym to nie straszne mogą doświadczyć negatywnego oddziaływania tego zajęcia na ich religijność.
Możemy bowiem mieć najszlachetniejszą i bezinteresowną (w intencji) pracę na świecie, ale jeśli skończymy na poświęcaniu naszej din (religii) na rzecz pracy, to stracimy wszystkie korzyści i błogosławieństwa dla tego i przyszłego życia.