Założycielem trzeciego mazhabu jest Asz-Szafi'i Abu Abdullah Muhammad ibn Idris, żyjący w latach 767-820. Był uczniem Malika ibn Anasa. Otrzymał dobre wykształcenie, ceniono go za skromność, sprawiedliwość, życzliwość i uczciwość. Wyróżniał się znakomitą pamięcią: mając dziewięć lat znał na pamięć cały Koran. Jako pierwszy napisał książkę o podstawach prawa muzułmańskiego Utul al-fikh. W ramadanie recytował w swoich modlitwach cały Koran 60ciokrotnie! Jego noce podzielone były na trzy części: jedną spędzał na modlitwach, drugą na nauce, a trzecią przeznaczał na sen. Doktryna tej szkoły ukształtowała się pod wpływem mazhabów hanafickiego i malikickiego i przyjęła ich cechy.
Szkoła szaficka jest popularna w Indonezji, Kenii, Malezji, Tajlandii, części Indii i Sri Lance, Arabii, Palestynie, Ugandzie, części Egiptu, Syrii, RPA itd.
