Odpowiada: Imam Abu Hamid Muhammad Al-Ghazali
Z „Mukhtasar Minhaj al-Qasideen” ( skrót Ibn Qudamah’a o podsumowaniu Ibn al-Jawzi na temat al-Ghazzali „Ihya`Ulum al-Deen”). Ten tekst jest chroniony prawami autorskimi. Pozwolenie kopiowania przyznana dla stron internetowych i sporządzania kopii papierowych wyłącznie w celu dała lub działań edukacyjnych. (c) Suheil Laher
-------------------
„O wy, którzy wierzycie! Starannie wystrzegajcie się podejrzeń, gdyż niektóre podejrzenia są ciężkim grzechem (podlegającym karze Bożej); i nie szpiegujcie (siebie nawzajem) ani (się wzajemnie) nie obmawiajcie. Czy byłoby miłe sercu któregoś z was zjedzenie ciała swego zmarłego brata? Odczuwalibyście do tego wstręt! Wystrzegajcie się nieposłuszeństwa wobec Boga, pełni bogobojności i pobożności. Zaiste Bóg jest Tym, który odpłaca skruchę szczodrym przebaczeniem i dodatkową nagrodą, Współczujący (szczególnie wobec Swoich wiernych sług).” Koran 49:12
„ Nie podążaj za tym, o czym nie masz żadnej wiedzy (czy to dobre bądź złe), i powstrzymuj się od bezpodstawnych twierdzeń i domysłów. Z pewnością słuch, wzrok i serce - każde z nich zostanie z tego rozliczone ( w Dniu Sądu Ostatecznego).”Koran 17:36
„Nie wypowie słowa, żeby nie było przy nim Strażnika - zawsze obecnego.” Koran 50:18
•
Imam Nawawi mówi: „Obowiązkiem wobec każdego poczytalnego dorosłego jest pilnować swojego języka, by nie dopuścił się paplania, z wyjątkiem momentu, gdy przyniesie to wyraźne korzyści.
Skoro rozmowa i zachowanie milczenia przynoszą jednakowe korzyści, to sunną jest powstrzymanie się od głosu, bo dopuszczenie się do głosu może prowadzić do czegoś niepożądanego lub zabronionego, co w rzeczywistości ma bardzo często miejsce. „
Przekazał Abu Hurayrah: „Ktokolwiek wierzy w Allaha i Dzień Ostatni powinien powiedzieć (coś) dobrego, lub powinien zachować milczenie.” - Bukhari, Muslim, Ahmad, Tirmidhi, Ibn Majah
Nawawi: Ten hadis dość wyraźnie wskazuje, że koniecznym jest nie mówienie, dopóki nasz przekaz nie jest dobry, a w tym jest ukryta korzyść. Jeśli osoba ma wątpliwości co do tego, czy jej słowa przyniosą jakąś korzyść, to powinna zamilknąć.”
Na autorytecie Sahl ibn Sa’d:
„Ktokolwiek zagwarantuje mi (kontrolę), co jest między jego dwiema szczękami i co jest między jego dwiema nogami, gwarantuję mu Raj.”
- Bukhari, Muslim
Na autorytecie Uqbah ibn Amir: Powiedziałem, o Wysłanniku Allaha! Czym jest zbawienie?
Odrzekł mu: „Powstrzymuj swój język (…)”
- Bukhari, Muslim
Mu’adh ibn Jabal powiedział: „Czy nawet będziemy ponosić odpowiedzialność za to co mówimy?!”
Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo z nim) rzekł: „Niech twoja matka będzie pogrążona w smutku! Czy jest coś innego, co zaciąga ludzi oblicze w Ogień, niż żniwo ich języków?!”
- Tirmidhi (hasan sahih)
Na autorytecie Abu Bakrah, z Ostatniej Pielgrzmki:
„ Zaprawdę, twoja krew, własność i honor są ( dla siebie) święte (…)”
- Bukhari, Muslim
Na autorytecie Abu Hurayrah:
„ Krew, honor i majątek jednego muzułmanina są zabronione drugiemu.”
- Muslim
„ O zgromadzeniu tych, którzy uwierzyli swoimi językami, lecz do serc waszych jeszcze wiara nie dotarła! Nie obgadujcie muzułmanów, ani nie poszukujcie ich tajemnic! Bo ten kto szuka wad swojego brata, Allah doszuka się i jego sekretów. A ktokolwiek ma tajemnice, które odkryje (przed światem) Allah, doświadczy hańby, nawet jeśli chowa je głęboko w swoim domu." (Abu Dawud, "Al-Adab", 4/271, #4880)
"Uważajcie na obgadywanie, bowiem jest to rzecz bardziej poważna, niż cudzołóstwo. Człowiek może dopuścić się cudzołóstwa, napić się (wina) i żałować, a Allah mu wybaczy. Jednak, Allah nie wybaczy obgadującemu, póki ten, którego obgadywała, mu nie wybaczy." (Suyuti, Al-Jami' as-Saghir, 1/174, #2919 z Ibn Abid-Dunya i Abush-Shaykh, Al-Tawbikh)
Znaczenie ghibah (kanibalizm)
Zostało to dokładnie określone przez Proroka (pokój i błogosłowieństwo Allaha z nim) jako: "Wspominasz swojego brata mówiąc o czymś, czego nie lubi (aby było o tym mówione)" Ktoś zapytał: A co jeśli to prawda (rzeczy, o których wspomina)?" Odrzekł: "Jeśli prawdą jest to, co wspomniałeś, wtedy (rzeczywiście) go obgadałeś. I jeśli to nie prawda, co powiedziałeś, to zszargałeś jego imię." (Muslim w al-Birr, 4/2001, #70; Ahmad w Al-Musnad, 2/230, 384)
Ghibah pod postacią religijności
“ Chwała niech będzie Bogu, który uratował nas przed takim złem. ”
"Prosimy Allaha o ochronę."
"Ten biedny człowiek! Allah dotknął go wielkim nieszczęściem. Niech Allah wybaczy mu i nam."
Przysłuchiwanie się ghibah
Osoba, która przysłuchuje się obgadywaniu jest również winna. Nie jest rozgrzeszona z grzechu słuchania, póki nie wyrazi słownie lub w swoim sercu, że się boi Boga. Jeśli jest w stanie zacząć rozmawiać o czymś innym, lub zmienić tematykę konwersacji, to jest to dla niej konieczne.
"A kiedy słyszą pustą gadaninę, odwracają się od niej, mówiąc: "Do nas należą nasze działania, a do was należą wasze działania. Pokój wam! My nie pragniemy ludzi nieświadomych." Koran 28:55
" Którzy się odwracają od pustej gadaniny," Koran 23:3
"Kto jest obecny, gdy muzułmanin jest upokarzany przed nim i jest w stanie mu pomóc (a jednak tego nie czyni), Allah upokorzy go przed (całym) stworzeniem." (Ahmad w al-Musnad, 3/487; Suyuti w Al-Jami' As-Saghir, 2/510, #8375)
"Kto chroni wierzącego od hipokryzji, Allah wyśle mu anioła, który ochroni go od Ognia Piekielnego w Dniu Zmartwychwstania." (Tirmidhi {Hasan})
Przyczyny ghibah
1. Pragnienie zemsty. Obgadywanie swojego brata i czerpiąc satysfakcję z jego gniewu.
2. Presja otoczenia. Pragnienie dopasowania się, by być akceptowanym przez swoich towarzyszy.
3. Pragnienie wywyższenia się poprzez poniżenie kogoś innego. W ten sam sposób, można stać się zazdrosnym, kiedy ktoś jest wychwalany i dlatego pragniemy go poniżyć.
4. Kpina i żarty. Pragnienie roześmiania innych kosztem drugiej osoby. Niektórzy nawet czerpią z tego zyski finansowe.
Lekarstwo na ghibah
Uświadom sobie, że naraża was to na spowodowanie niezadowolenia Boga.
Przypomnij sobie, że osoba, którą obgadujesz otrzyma za to dobre uczynki, a odpowiedzialność za jego grzechy zostaną nałożone na ciebie.
Zastanów się nad własnymi wadami i zajmij się ich poprawianiem.
Wstydź się dyskutować o wadach innych, gdy sam masz tyle wad.
Jeśli uważasz, że jesteś wolny od wad, skup się na dziękowaniu Bogu za Jego łaskę.
Tak jak nie chciałbyś, aby ktoś inny cię obgadywał, postaw się w miejsce tej osoby.
"Zaprawdę, prawdomówność prowadzi do prawości, a prawość prowadzi do Raju. I człowiek (nadal) mówi prawdę, dopóki nie zostanie zapisany przed Allahem jako prawdomówny. I zaprawdę, kłamstwo prowadzi do zła, a zło prowadzi do Piekła. I człowiek (nadal) kłamie, dopóki nie zostanie zapisany przed Allahem jako kłamca." (Bukhari, Muslim)
"Obrażanie muzułmanina jest bezbożnością, a zabicie go jest (formą) niewiary." (Bukhari, Muslim, Ahmad, Nasa'i, Ibn Majah, Tirmidhi, Tabarani, Daraqutni)
Ghibah serca
Myśleć najgorzej o muzułmanach.
Nie możesz myśleć źle o muzułmaninie, chyba że masz wyraźną wiedzę na jego temat, gdy uczynił coś okrutnego, i nie ma możliwości usprawiedniliwienia jego czynu.
W przeciwnym wypadku, powinieneś spróbować stworzyć 70 usprawiedliwień dla swojego brata w wierze (przyp. tłumacz: również zwrot brat, tyczy się sióstr w islamie), a jeśli nie możesz znaleźć dla niego usprawiedliwienia, poszukaj jakiś wad w twoim postrzeganiu danej sprawy.
Jeśli ktoś informuje ciebie o czymś złym o drugiej osobie, twoim obowiązkiem jest zastanowienie się nad tą sprawą. Czy jest jakieś nieporozumienie, wrogość między osobą informującą, a osobą obgadywaną? Masz obowiązek myśleć jak najlepiej o swoim muzułmańskim bracie lub swojej muzułmańskiej siostrze.
Przepędź Szatana robiąc dua dla tej osoby.
Nie szpieguj swojego brata / siostry, nawet pod pretekstem poznania prawdy.
A jeśli się już dowiesz, że ktoś popełnił coś źle, to zamiast obgadywać go, doradź mu w sekrecie.
Przypadki, gdy ghibah jest dozwolony
1. Niesprawiedliwość.
Ten, kto doznał niesprawiedliwości, ma prawo wspomnieć o tym, który popełnił niesprawiedliwość wobec niego, ale tylko takiej osobie, która jest w stanie przywrócić mu jego prawa, jak np. legalny muzułmański władca lub sędzia.
2. Szukanie pomocy by zmienić zło lub zreformować grzesznika.
Jeżeli intencją powiedzenia ghibah nie jest zmiana złego, to jest zabronione by się tym dzielić.
3. Szukanie fatły.
Osoba może powiedzieć: "Mój ojciec / brat / moja żona zrobila to i to wobec mnie. Co mogę z tym zrobić?"
W oparciu o autorytet Ajszy: "Hind, żona Abu Sufyan, powiedziała Prorokowi (saał): "Abu Sufyan jest skąpym człowiekiem i nie daje mi tego, co wystarczyłoby mi i mojemu dziecku, chyba że wezmę od niego bez jego wiedzy." Odparł: "Bierz to co wystarczy dla ciebie i twojego dziecka, zgodnie z powszechnym zużyciem." (Bukhari, Muslim)
Jednak, lepiej jest unikać wspominania konkretnych imion, pytając np. "Jak brzmi opinia na temat osoby, która dopuściła się tego i tego?"
4. Ostrzeżenie
Ostrzeżenie potencjalnego nabywcy, że kupiec jest oszustem lub ostrzeżenie studenta, że nauczyciel jest innowatorem. Także, ujawniając wady słabych narratorów i fałszerzy hadisów, czy dzieląc się dolidną oceną osoby, o której ktoś myśli o ślubie.
W oparciu o autorytet Fatimy bint Qays: powiedziała: "Przyszłam do Proroka (saał) i powiedziałam mu: "Abu Jahm i Mu'awiyah, obaj się mi oświadczyli." Prorok powiedział: "Co do Mu'awiyah, jest on ubogim mężczyzną bez pieniędzy, a co do Abu Jahm, jego kij nigdy nie opuszcza ramienia." (Bukhari, Muslim, Malik)
Jeśli ktoś jest znany przez przydomek, jeśli jest możliwość użycia alternatywnego określenia, to jest to zalecane.
5. Ktoś kto grzeszy otwarcie,
i nie ma żadnych skrupułów, gdy są mu wypominane.
Jednak, nie jest dozwolone wspominać żadnych jego sekretnych grzechów.
"Nie może być żadnego obgadywania tego, kto odrzuca płaszcz skromności." (Suyuti, Al-Jami' As-Saghir, 2/519, z Bayhaqi)
Zadośćuczynienie wobec ghibah
Obgadujący popełnił dwa naruszenia: jedno względem ograniczeń Allaha, i musi być odpukotowane przez pokutę i żal. Drugie tyczy się praw jego braci / sióstr. Jeśli informacja o obgadywaniu dotarła do tej osoby, obgadowujący musi ją / jego przeprosić, i wyrazić żal, że to powiedział.
Jeśli omawiana osoba nie dowie się, że była omawiana, to obgadujący nie musi mu mówić, ale musi szukać przebaczenia u Boga Wszechmogącego.
"Pokuta w stosunku do osoby, która została dopuściła się obgadywania, polega na tym, że musi prosić o przebaczenie." Suyuti, Al-Jami As-Saghir, 2/390, #6259)
Mujahid powiedział: pokuta za spożywanie ciała swojego brata polega na tym, że masz wychwalać go i modlić się o dobro dla niego, podobnie jak robi się to w przypadku czyjejś śmierci.
Obgadywanie niemuzułmanów
Koran zabrania obgadywania, ale kieruje ten zakaz w kierunku muzułmanów (wierzących):
O wy, którzy wierzycie! Unikajcie wielce podejrzeń. Zaprawdę, niektóre podejrzenia są grzechem! Nie szpiegujcie się wzajemnie! Nie obmawiajcie jedni drugich w ich nieobecności! Czy chciałby któryś z was jeść ciało swego brata, kiedy on umarł? Przecież czulibyście wstręt do tego. Bójcie się Boga! Zaprawdę, Bóg jest przebaczający, litościwy! (Koran 49:12)
Można zatem błędnie stwierdzić, że obgadywanie niemuzułmanów jest dopuszczalne.
Należy jednak wystrzegać się polegania na swoich, pierwszych wrażeniach, zwłaszcza w sprawach związanych z Świętym Prawem. Należy powstrzymać się od wypowiadania własnej, niewykształconej opinii na temat sprawy opartej na własnym wrażeniu.
Koran i hadisy zabraniają obmawiać za plecami, dlatego uczeni rozpatrzyli ten fakt i wydali werdykt (fatłę) patrząc przez pryzmat całości, a nie fragment. Postaram się to wam przybliżyć.
Po pierwsze, faktem jest, że fragment ten jest adresowany wyłącznie do muzułmanów, a nie do całej ludzkości. Wierzący jest zoobligowany być poddany słowom Boga. Prawość doktryny jest warunkiem akcepracji dobrego uczynku, a bez wiary w Allaha i Jego Wysłannika, uczynki są bezwartościowe, niczym unoszący się kurz lub rozproszone popiołu, uczynki te nie przynoszą żadnej nagrody w życiu po śmierci. Tylko poprzez akceptację Słowa Bożego, jak i Jego Proroka, człowiek może sprawić, że jego dobre czyny zostaną wynagrodzone mu w życiu wiecznym. To tyczy się również tych, którzy podążali za wysłannictwem poprzednich proroków, i dostaną podwójną nagrodę za przyjęcie Ostatecznego Przesłania.
Ci, którym daliśmy Księgę przed tą oto - w nią wierzą. A kiedy jest im recytowana,mówią "My w nią wierzymy. To jest prawda od naszego Pana! My jeszcze przed nią byliśmy całkowicie poddani."
Tacy otrzymają nagrodę dwukrotnie, ponieważ byli cierpliwi. Oni odpowiadają dobrem za zło i rozdają z tego, w co ich zaopatrzyliśmy. - Koran, 28:52-54
Ponadto, istnieją pewne nakazy i zakazy (lub oba, zgodnie z epistemologią Ash`ari) którego dobroć lub podłość można poznać tylko poprzez komunikację duchową, tak, że niewierzący prawdopodobnie nie byłby im posłuszny bez uprzedniego przyjęcia wiary. To, że wers jest adresowany do wierzących, nie wyklucza jego zastosowania względem niewierzących.
"O wy, którzy wierzycie! Nie zjadajcie waszych dóbr między sobą nadaremnie, chyba że to jest handel, za wzajemną zgodą między wami. Nie zabijajcie się! Zaprawdę, Bóg jest dla was litościwy!" Koran 4:29
Ten werset nie daje przyzwolenia na zjadanie dóbr dhimmis (niemuzułmanów w państwie objętym władzą przez muzułmanów; mimo że źle się nam to dziś kojarzy, to w państwie islamskim). Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział:
"Czy ktokolwiek z was, podczas recytacji na kanapie, wyobraża sobie, że Allah zabronił tylko to, co znaleźliście w tym Koranie? Na Allaha, głosiłem, dowodziłem i zabraniałemróżnych spraw, tak licznych, jak te, które można znaleźć w Koranie lub znacznie więcej. Allah nie pozwolił wam wchodzić do domów ludzi księgi bez pozwolenia, ani bicia ich kobiet, zjadania ich owoców, gdy płacą wam podatek, który jest na nich nałożony. (Przekazane przez Abu Dawud)
Jest też przekazane, że Muhammad (saał) powiedział: "Zaprawdę, ktokolwiek skrzywdzi osobę z kontraktu (tj. żyda lub chrześcijanina), bądź zlekceważy go lub narzuca mu (coś) poza jego możliwościami, bądź bierze od niego wszystko bez zgody; będę jemu przeciwny w Dniu Zmartwychwstania. (Przekazane przez Abu Dawud, al-Mundhiri powiedział: zawiera nieznanych narratorów)
Ten ostatni hadis wyraźnie odnosi się do zakazu lekceważenia dhimmi (niemuzułmanów), lecz zawiera słaby łańcuch narratorów, więc nie może być używany jako dowód.
Człowiek nie wypowie ani jednego słowa, które by nie dotarło do będącego przy nim nadzorcy. - Koran 50:18
Imam al-Nawawi mówi: Każdy przy zdrowych zmysłach dorosły musi chronić swój język przed paplaniem, każdy rozsądny dorosły musi chronić swój język przed rozmową, z wyjątkiem sytuacji, gdy zawiera to wyraźną korzyść. Jeśli rozmawianie i zachowanie ciszy mają wspólną korzyść, to sunną jest wstrzymać się od głosu, ponieważ dopuszczalne rozmowy mogą prowadzić do czegoś niepożądanego lub zabronionego, co dzieje się dość często.
Bogu nie podoba się rozgłaszanie złych słów, chyba że ktoś doznał niesprawiedliwości. A Bóg jest słyszący, wszechwiedzący! - Koran 4:148
Prorok (saał) powiedział: "Ktokolwiek wierzy w Allaha i Dzień Ostatni powinien powiedzieć coś dobrego lub powinien zachować milczenie." (przekazane przez Bukhari, Muslim, Ahmad, Tirmidhi, Ibn Majah)
Al-Nawawi mówi: "Ten hadis dość wyraźnie pokazuje, że konieczne jest, aby nie rozmawiać, chyba że mowa jest dobra, przynosi jakieś korzyści. A jeśli osoba ma wątpliwości, czy będzie z niej płynąć jakaś korzyść to powinna zachować milczenie."
Prorok (saał) powiedział: "Traktuj ludzi zgodnie z dobrym charakterem." (przekazane przez Tirmidhi, który potwierdził, że to dobry hadis.)
Muzułmanin nie obraża, nie przeklina, nie jest nieprzyzwoity, ani bezwstydny. (Riyad al-Salihin)
Biorąc pod uwagę powyższe wersy Koranu, jak i hadisy, daje nam to jasny obraz, że muzułmanin powinien tylko mówić, gdy z jego słów płynie korzyść i nie może to być nic, co jest agresywne, bądź nieprzyjemne dla słuchającego. To tyczy się też powstrzymania się obgadywania, nawet jeśli robimy to wobec niemuzułmanów.
Bóg nie zabrania wam, abyście byli dobrzy i sprawiedliwi względem tych, którzy was nie zwalczali z powodu religii ani nie wypędzali was z waszych domostw. Zaprawdę, Bóg miłuje ludzi sprawiedliwych! Koran 60:8
Al-Haskafi, hanaficki jurysta, mówi w "Al-Durr al-Mukhtar" o dhimmi (niemuzułmanina):
"Obgadywanie go jest zakazane, tak jak (obgadywanie muzułmanina)."
Ibn 'Abidin zanotował uwagi w swoich marginalnych adnotacjach w "Hashiyat Radd al-Muhtar": "Obgadywanie dhimmi jest bardziej dotkliwe / cięższe (niż obgadywanie muzułmanina)."
------------------------
Obgadywanie jest zakazane i istnieje tylko kilka sytuacji, gdy można uznać je za dozwolone, tak jak było to wspomniane w tym wpisie.
źródło:
