Celem szariatu jest sprawiedliwość, a nie równość!


Mówiąc o sprawiedliwości, wielu muzułmanów z dobrymi zamiarami jest nieświadomie zsekularyzowana. Ich dyskusja na temat sprawiedliwości ( arabski 'adl, qist) jest tak często okaleczana, że nie rozumie koranicznej esencji: "Umieść rzecz we właściwym miejscu" (Al-Raghib, Mufradat Alfaz al-Qur’an (Beirut: Dar al-Qalam, 2002), 537.) 

Innymi słowami, sprawiedliwość polega na tym, aby nadać rzeczom właściwy termin - we właściwym czasie, we właściwym miejscu ... Wymaga to posiadania wiedzy na temat wartości i miary rzeczy, do czego dąży islam, nadając im należność. 

Stąd 'Ibn al-Qayyin napisał: "wiedza i sprawiedliwość są źródłem każdego dobra, podczas gdy niesprawiedliwość i ignorancja są źródłem każdego zła." (  Madarij al-Salikin (Riyadh: Dar Taybah, 2008), 4:556.) 

Nacisk Koranu na sprawiedliwość można znaleźć w wielu wersetach, jak: "O wy, którzy wierzycie! Trzymajcie się stale sprawiedliwości - zaświadczając to przed Bogiem - również względem was samych albo względem waszych dzieci i krewnych, czy to będzie bogaty, czy biedny! - bo Bóg jest im bliższy. Przeto nie idźcie za namiętnością, abyście nie naruszyli sprawiedliwości. Jeśli lawirujecie i odwracacie się, to, zaprawdę, Bóg jest w pełni świadomy tego, co czynicie!" (Koran 4:135)

Ale mówiąc z bardziej zbywalnego podejścia do islamu, niż z tekstowego, ci, co dobrze go przestudiowali, błędnie utożsamiają sprawiedliwość ('adl) z równością (musawa). To nie jest nawet historia islamu, choć bez wątpienia istnieją obszary pokrywające się między nimi. Jednak Koran jest sformułowany w języku sprawiedliwości, a nie równości. 

Opisanie islamu jako "egalitarnego" lub twierdzenie, że opowiada się za równością, nie jest tylko 
redukcjonistyczne, te pojęcia również nie są zbyt znaczące. Podczas gdy niektóre wersety Koranu mają egalitarny temperament, wiele innych nalega na rozróżnienie i boską rozbierzność. Mówiąc o niewiernych, którzy krzywdzą i naruszają własne dusze z powodu własnej niewiary, Koran pyta: "Czy ten, kto jest wierzącym, jest podobny do bezbożnego? Oni obydwaj nie są sobie równi. " (Koran 32:18)

Również czytamy: "Nie są równi mieszkańcy Ognia i mieszkańcy Ogrodu. Mieszkańcy Ogrodu - triumfują!" (Koran 59:20)  

Są też wersety, które mówią o rolach, funkcjach i naturze płci: "przecież rodzaj męski nie jest jak żeński." (Koran 3:36) 

Islam również prawnie wymaga od mężczyzn by utrzymywali finansowo rodziny i gospodarstwa domowe, podczas gdy kobiety nie mają takiego obowiązku: " daje wam Bóg przykazanie co do waszych dzieci: synowi przypada udział podobny do udziału dwóch córek. " Koran 4:11 

Osoby, które odwracają się od używania koranicznego słownictwa, używają zamiast tego źle dobranych substytutów, zniekształceń lub odchyleń, zmieniają przesłanie Koranu. Ze wszystkich współczesnych głosów winnych złączenia sprawiedliwości z równością, pierwszeństwo należy się feminizmowi, który daleki jest od przesłania Allaha. 

Podsumowując: podkreślając podstawową naturę szariatu, Imam Ibn al-Qayyim mówi, że sprawiedliwość jest jej podstawówą cechą. Napisał: "Rzeczywiście (Bóg) jest transcendentny, wyjaśnił na ścieżkach, które ustanawia, że Jego celem jest ustanowienie sprawiedliwości wśród Jego sług i słuszności między ludźmi. Zatem każda ścieżka, na której wytoczona jest sprawiedliwość i słuszność jest częścią religii i nigdy nie może być jej przeciwna. ( Al-Turuq al-Hukmiyyah (Makkah: Dar ‘Alam al-Fawa’id, 2007), 31)

Gdzie indziej mówi: "Szariat opiera się na mądrości i (osiągnięciu) publicznego dobrobytu w tym życiu i w następnym. Jest to sprawiedliwość w całości, miłosierdzie w całości, dobrobyt w całości i mądrość w całości. Każda kwestia, która odchodzi od sprawiedliwości do niesprawiedliwości lub miłosierdzia do jej przeciwieństwa, publicznego dobrobytu ku korupcji lub mądrości do szaleństwa, nie może być częścią szariatu, nawet jeśli twierdzi się, że tak jest z powodu pewnej interpretacji." (  I‘lam al-Muwaqqi‘in (Riyadh: Dar Ibn al-Jawzi, 2002), 4:337)